Het 3e stadje dat we aandoen is een geografisch natuurwonder. Nu jaaaa, wonder, bijzonder. Een 100 meter diepe kom waarin een gletsjer een soort hoog schiereiland heeft uitgesleten waarop 1 straat huizen zijn gebouwd. We eten er onder een rieten afdakje bij een eenvoudig restaurantje. Salade, omelet, eendenboutje, brood en wijn.
Eenvoudig smullen met een geweldig uitzicht over en in de kom. Na deze heerlijke lunch lopen we de korte route de kom in, uit en rond. Voor de verandering ben ik een dame vandaag in een BB-ruitjes-jurkje op pumps. De wandeling in de hitte valt voor mijn voeten niet mee, maar ik geniet van iedere minuut. M'n moeder en Marc zien 2 paarden staan langs de weg. Ze staan daar een beetje om een aai te vragen (denken ze) en Marc zegt haar dat ze ze gerust kan aaien. Terwijl m'n moeder over de neus van 1 van de paardjes aait, duikt zijn hoofd omlaag en zet zijn tanden in haar dijbeen. De schrik en eerste pijn is groot. De verontwaardiging bij mijn moeder nog groter. Een 2 minuten later, als we al weer 50 meter verder gewandeld zijn, probeerd een andere man het dier ook te benaderen. Wijselijk blijft hij ver uit het bereik van de 'bek' van dit grote dier. Als je je als paard zo gedraagd spreek ik niet meer van mond, potverdrie!!!!
Op de terugweg doen we nog een stadje aan voor wat kleine doe-het-zelf-boodschapjes. Maar de hitte en de lengte van de dag is wel genoeg geweest. Op naar ons koele huis met verfrissingen en veel wijn. Het vaatje (5 liter) Merlot van m'n favoriete marktkoopman is al bijna leeg. Absoluut geen hoofdpijnwijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten