Zaterdag zou het gebeuren, de lang geplande motorcross door de gehele streek. Zorgvuldig zijn de ruim 60 kilometers met fluoriserende pijltjes en gele linten met 'Caution' erop geplaatst. Op bomen geniet, paaltjes en telefoonpalen. Aan takjes geknoopt om gevaarlijke passages aan te geven. Veel bewoners waren het er niet mee eens. Zij hebben de pijltjes en lintjes weggehaald. Ook bestond er onduidelijkheid over wanneer de tocht plaats zou hebben. Ook in het dorp zijn na 1 mei alle pijltjes weggehaald, men dacht dat het geannuleerd was ivm een dodelijk ongeval eerder die week in deze regio. De burgermeester heeft ons na zijn bezoek nog gebeld met het uitsluitsel dat het pas de zaterdag erop gereden zou woden door ongeveer 100 motorcrossers. Dus Marc heeft alle pijltjes en lintjes teruggeplaatst. Ook langs het slechte pad dat langs onze bron loopt. De route is diverse malen nagereden door de organisatie en heeft de route verlegd langs het 'verboden' pad. Opgelucht zien we dat de balk onaangeroerd ligt en Marc's pijltjes zijn verwijderd. Met spanning wachten we zaterdag af. Ook het weer speelt eenbelangrijke rol in hoeverre de weg kapot wordt gereden tijdens zo'n evenement. 's Ochtends gaan we werken. We moeten 2 weitjes van prikkedraad voorzien. Ik heb mijn dag niet en alles gaat fout dat ik probeer goed te doen. Maar met een aanhangertje vol oud ijzer dat we van de eigenaar mee mogen nemen komen we moe en blij thuis. Die oude rommel is voor ons leuk, handig en decoratief en het lag hen in de weg. (win-win)
Na de lunch kondigen zich de eerste motoren aan. Met luid snerpend gebrul komen ze de bocht door. Allen in vol cross-tenu met een rugzakje op de rug scheuren ze ons huis voorbij, staand en vaak achteromkijkend als ze de brievenbus passeren. Je hoort ze denken "wonen er hier echt mensen??" We kijken ze op de afrit na. Na 2 uurtjes is de laatste voorbij gescheurd. Ook alle pijltjes en lintjes zijn al weggehaald.
Achteraf klagen we niet. Alleen de weg is er erbarmelijk aan toe. We verzoeken de weergoden om geen plensbuien te geven. De weg is zo rul en los gereden dat alles weg zou spoelen en het werk van de gemeente in januari helemaal voor niets zou zijn geweest. Wat niet is kan nog komen, maar wij mogen nu het pad afsluiten voor gemotoriseerd verkeer en de bordjes voor de wandelroute verplaatsen. Het is verder wel heel treurig dat we er allemaal ons best voor doen die smalle mooie stille wandelpaden dwars door de natuur te beschermen door er muurtjes tebouwen. De muurtjes staan er nooit langer als een week. De motorcrossers slopen ze allemaal. Of een gemeente ze nu maakt of wijzelf. Het zijn vaak heel oude uitgesleten paadjes, door de natuur al wat voorgevormd en door mensenhanden vrijgemaakt en onderhouden.
Als het motorcossen mijn hobbie zou zijn, en ik kan me er alles bij voorstellen, Zou ik het ook geweldig vinden door zo'n gebied te crossen. Wel zou ik respect hebben voor prive-weggetjes en wandelpaden. Komt tijd komt raad. Wij hebben bordjes gemaakt (zie foto)
en hebben toestemming van de gemeente. Verder gaan we bij de offices de tourisme vragen welke 4x4 of motorcross-routes zij aanbevelen. Zodat we ook hen kunnen informeren over de mogelijkheden naast de verboden paden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten