La Poste

Het postbedrijf van Frankrijk, "La Poste", is voor ons een heel frans verhaal van hoe het ook gaat. Trouw lopen, fietsen, brommen en rijden de postbodes het hele land af en komen net als alle dienstverleners op de meest afgelegen plekken. Nu wordt dit door alle fransen die hier komen beaamt en opgemerkt. Zolang je geen brievenbus hebt ben je in principe vogelvrij en onvindbaar voor wie dan ook. Instanties kunnen wel post sturen, maar als je geen brievenbus hebt gaat het op den duur terug naar de afzender.Nu hebben we ongeveer 7 weken een brievenbus en de bode is verplicht je post aan huis te bezorgen. Maar La poste stelt wel eisen, de brievenbus moet zo staan dat de bode er in principe vanuit zijn autoraampje bij kan. De weg mag niet te slecht zijn, de brievenbus moet goed zijn en misschien mis ik nog wat eisen... De weg was volgens gemeente-begrippen en onze goedkeuring achteraf opgeknapt voor openbaar verkeer zoals nooddiensten en de postbode. Het ging wat weken goed en als de postbode onze auto in het dorp zien staan weet hij ons te vinden en komt de post even op kantoor brengen. Elkaar aan de overkant van de rivier tegenkomen, op de rem trappen, weer in z'n achteruit naar elkaar toe rijden en via de autoraampjes gedag zeggen, een praatje maken en je post krijgen. We hebben ook zijn telefoonnummer voor als we iets verwachten met spoed. Het eerste gesprek met de bode (Philippe) resulteerde al in een deal. Niemand mag het weten, maar hij mag 1x per week de post brengen. Dan hoeft hij niet 5 tot 6 x dat weggetje uit. 3500 meter terreinweg cq karrenspoor is best lang voor die combo-tjes. (voor een Golf ook!!! die ervaring zijn we rijker)Maar het mag absoluut niet van La Poste, zulke deals met de burger. Afgelopen weken was er dus niks aan de hand totop gistermiddag. Ik wilde net de deur van 'kantoor' uitlopen toen de postbode binnenkwam. De auto stond er en hier is jullie post. Er zit een brief van La Poste bij, dat wij onze post niet meer bezorgd krijgen, omdat de bode niet verplicht is het weggetje te rijden. De weg is voor La Poste onacceptabel. Of we dus onze brievenbus willen verplaatsen naar 3,5 km verderop. Ik kan het ze niet kwalijk nemen, maar leuk is het niet. Aangezien onze brievenbus een blok cement heeft en veels te leuk staat hier denken we er nog aan om een postbus te huren.Maar er komt een nieuwe die we aan de paal van een verkeersbord schroeven. De makkelijkste weg en geen gezeur verder. Misschien laten we de brief wel aan de burgermeester zien, maar ergens vinden we het wel prima zo. De buren krijgen deze brief ook, maar die ontvangen er nooit post. Meer een signaal dat het bewoond is, dat scheelt inbrekers. (Inbreken valt hier niet mee. De ramen hebben tralies in de stenen muren. De muren zijn bijna een meter dik graniet, de sleutels zo groot als je hand en het hang- en sluitwerk van zwaar log ijzerwerk.)Verder is La Poste een uitstekende overheidsdienst zonder welke vertraging dan ook. Over de pakketdienst zijn we niet te spreken, die kunnen ons nog steeds niet vinden. Voor zover we te weten zijn gekomen is het bedrijf dat pakketten hier distribueert geen pakket voor ons tegengekomen en TNT-France wist ook van niks. Het pakket is wel naar NL teruggestuurd maar daar moesten we zelf naar gaan informeren.Kortom ook hier geen verschil met Nederland. Ik denk aan de regels met betrekking tot de groen-/grijze afvalcontainers in onze gemeente in NL.