zaterdag 16 mei 2009

beestjes

Deze kevers zijn als een brommende vleermuis die in het donker rond je oren vliegen. Zodra ze doorhebben dat ze door een ander wezen zijn gespot laten ze zich voor dood neervallen, de kleine vleugeltjes steken dan een beetje 'verdroogt' onder hun dekschildjes uit. Er is geen beweging in te krijgen. Hoe slim kun je zijn als insect!!

Eindelijk gespot in het donker, in het zwembad weer. We hadden ze verhuist naar de bronbakken, maar daar schijnen ze het niet mee eens te zijn geweest; de vuursalamaders. (ongeveer 25 cm lang)
Deze inmense kever (of tor) zat in huis en Aai vond dat wel leuk speelgoed. Na een knauw van dit grote insect niet meer...
De hoornaar overwinterd op droge warme plekken. Dit exemplaar troffen we op bed aan en was wat sjagerijnig. Een hoornaar met een ochtendhumeur is een zeer alert maar traag insect. Met een plastic bekertje en een kartonnetje heb ik hem buiten gezet. Hij past net op de bodem van het bekertje, flinke dieren die gemeen kunnen steken. Maar alleen als je ze in het nauw drijft. Hun lievelingseten zijn wespen, dus nuttig genoeg er zuinig mee om te springen.
Ook al zo'n grote met zijn ruim 5 centimeter...Het is op de foto niet goed te zien, maar hij werd belaagd door een tiental kleine vliegjes. Op z'n voelsprieten en z'n pootjes. Mijn aanwezigheid heeft hem verlost van enkele.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten