Sinds enkele dagen is Pipo zoek. Die wat clowneske kat met zijn witte vacht met grote zwarte vlekken. Nu liep Pipo in Nederland vaak een paar weekjes weg, gewoon 'kater' zijn, muizen vangen en mijmeren in het dichstbijzijnde weiland. Hier was Pipo al wel als eerste de hort op, tot de volgende bocht in de weg bij 'de 2 eiken' en de boom in. Maar nu gaf Pipo geen tekens van leven. Toch maar weer de moed gevat al pipo-roepend te gaan wandelen en na 3 dagen hoor ik plots aan de ravijn-kant van de weg zijn karakteristieke ge-miauw. 7 Meters hoog in een grote dikke eik zit Pipo me knipogend toe te miauwen; "haal me eruit, weet niet meer hoe, of eigenlijk, miauw, ik durf niet zo goed". Ik praat wat op Pipo in, maar helaas, Pipo weet dat ik bomen klimmen kan en vraagt me de ultieme uitdaging aan te gaan.
Gauw ga ik terug naar huis nadat ik de situatie op de helling geinventariseerd heb.
(zeer stijle helling, gruis en puinstenen, onbetrouwbare begroeide stronken en bramen.... tussen alle muggen door hier en daar houvast aan wat bremstruikjes)
Thuis haal ik een bakje kattensnoepjes, brokjes en m'n klimarsenaal; gordel, fliplijn, 2 klimlijnen, werplijn- en zakjes, werkschoenen, handschoenen, carabines en trek m'n overall aan. Ik start de blauwe laro met al mijn 'gear' en rijd naar de plek waar ik ter markering een tak op de weg heb gelegd. Net schoon en fris gedoucht breekt het zweet me al uit terwijl ik alle spullen de stijle helling afsjouw. (in gedachte zie je me met een tonnetje en lijnentas de helling af glijden, letterlijk, totdat ik met 2 werkschoenen tegelijk me tegen de boomstam waar Pipo in verkiest te verblijven me voor verder glijden kan behoeden. Nu nog een plek vinden om stevig horizontaal te staan met beide voeten naast elkaar om de lijn in de beste zijtak te krijgen. Het liefst 1 boven Pipo maar dat is zo'n meter of 12 en zo hoog kan ik in deze omstandigheden niet gooien. Na veel gehannes en gefoeter op de standplek van Pipo's boom geef ik alle moed op. Ik pak m'n biezen en vertrek onder mijn lokkend geroep en Pipo's klaaglijke antwoord-miauwen... Helaas... Pipo is wel in 1 stuk en kan prima lopen, hij wandeld de stronk op en neer en doet er zelfs zijn behoefte. Maar het kattenbeest moet uitgehongerd en dorstig zijn, dus ik vertrouw op zijn overlevingsdrang en het vertrouwen dat ik hem geef door hem te vinden. Als hij heeft besloten terug naar huis te komen laat ik het natuurlijk even weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten