Gendarmerie

We dachten al; "waar blijft het informele 'even-bezoekje' van de gendarmerie". Ter kennismaking dat wij weten wie zij zijn en dat zij weten welk vlees ze hier in de kuip hebben. Marc is heel de dag weg. Vanochtend heeft hij ruim 60 m2 hout voor de daken gekocht en na het eten had hij een afspraak voor het bekijken van een chauddiaire. (houtkachel) De 2e hands houtkachel is te koop bij een oudere dame zo'n 1,5 uur rijden hier vandaan vlakbij 'de grote stad' en ik besef me dat hij lang weg kan zijn. Ik heb geen zin om weg te gaan. Na de flinke bui van vannacht is de grond zacht en bewerkbaar en de wintergroenten moeten nog ingezaaid. Verder heb ik een integratie-dip en wil ik graag in stilte met mezelf zijn en wat rommelen, om dingen op een rijtje te zetten en wat te mijmeren. Het is ontzettend benauwd na de nachtelijke bui en ik zweet peentjes.
Ik oogst haricots verts en snoei wat, schoffel wat onkruid weg en haal de eerst uitgepootte worteltjes uit de grond. Veel te kort en te klein, maar eetbaar en oranje. Eerst hoor ik de quad van de 'burgermeester' van ons dorpje en zie hem na onze oprit weer draaien. Wilde hem best verwelkomen, maar hij was er niet op uit ons te bezoeken, aangezien hij ons huisje voorbij rijdt. Nog geen minuut later wil ik met Joppie-kater Pipo gaan zoeken en zie ik een blauw autootje naar beneden rijden. "wat moet dat daar" denk ik gelijk en stuur Joppie naar huis de oprit af. Ik loop richting auto en jawel hoor, de Gendarmerie!! (Plaatselijke politie ;-) We hadden ze al eerder verwacht, puur uit belangstelling en weten wie waar woont in deze gemeente. Dus ik verwelkom ze zo goed ik kan. Ik bied ze een glas bronwater aan. Wat ze willen weten is wie wij zijn en ze noteren onze namen die 1 van de 2 heren overschrijft uit onze paspoorten. Ik krijg nog een compliment over m'n frans en m'n integratie-vermogen. Ik leg ze uit dat ik me helemaal nog niet fijn uiten kan in het frans en ze begrijpen wat ik bedoel, maar leggen wel de nadruk op het halve jaartje dat we hier nu wonen. Ik voel me vies en doorgewerkt, zweet aan 1 stuk door m'n shirt vol en stamel en zoek voor de juiste woorden. Maar allerhartelijkst geven ze me het gevoel dat dit niet nodig is. Na 15 minuutjes stappen ze weer op. Ik bedank ze nogmaals hartelijk voor hun bezoekje en vraag het nummer van het plaatselijk bureau voor incidenten of vragen zonder sirene. Een heel fijn gevoel dat ze even zijn komen buurten. Ik bedank ze zoals hoort en zie ze weer vertrekken, ik vraag me af wat ze denken...