Net na de lunch in de vandaag extreme middaghitte zijn we Pipo gaan redden uit de boom. De schuifladder op het dak van de auto, klimspullen mee en wat brokjes. Pipo lag prinsheerlijk te slapen op waar de zijtak ontspringt aan de stam. De ladder stond zo tegen de boom, de helling af was natuurlijk een makkie. Eerst heeft Marc geprobeerd Pipo naar zich toe te roepen. Helaas was Pipo geschrokken van het plaatsen van de ladder tegen de stam en de zijtak verder op gelopen, alwaar hij hard en ongelukkig ging zitten miauwen. Dus ik de ladder maar op met een rugzak verkeerd om op mijn borst om hem eventueel in te doen. Laten vallen van die 7 meter kan wel, maar wilde ik eigenlijk niet. Na vele lieve lokwoordjes en knipoogjes terug kwam Pipo schoorvoetend en schuw dichterbij. Hij luste wel een brokje en daar wachtte ik op. Snel grijp ik hem bij het nekvel en probeer hem los te trekken van de bast. Met in 1 hand de kat en in de andere de ladder daal ik voorzichtig de ladder af. Rustig zet ik Pipo op de grond. Door de stress is Pipo heel veel haar kwijt, zijn vel-te-veel schudt met lopen heen en weer. Wat wil je na 3 of 4 dagen boom-wonen zonder eten of drinken. Ik besluit terug te wandelen als Pipo volgen wil. Die moet zich nog even ontlasten en een laatste vlaggetje zetten, maar loopt daarna met me mee. Staartje recht omhoog en de bek open. Z'n tong laat hij hangen en hij hijgt als een hond die net 3 km gerend heeft, arm ding. Volkomen uitgedroogd en op z'n laatste krachten haalt Pipo 'thuis' en bij de eerste overloopbak van de bron moet hij eerst drinken, drinken en drinken... Joppie begroet Pipo met een lieve miauw en een kop-wasbeurtje. Pipo stort ter aarde op het terras tegen de schaduwmuur en blijft daar een uurtje liggen. Pas daarna komt hij eten en lijkt het al bijna vergeten te zijn. De hitte is vandaag echt heel erg en alle dieren doen niet veel anders als zo weinig mogelijk bewegen en in de schaduw liggen en slapen. Castel laat zelfs de vliegen lopen die ze normaal geirriteerd uit de lucht hapt.
Jeetje, dat was wel de laatste van wie ik verwacht had dat hij de boom in zou klimmen. Geef um maar een lekkere knuffel van me, de schat.
BeantwoordenVerwijderen