De hitte houdt aan en in dit lome tempo gaat alles toch nog snel. Ik doel meer op de dagen en de bijgaande tijd. De droogte houdt ook aan en de waterloop van bamboe ligt even in een experimentele fase. De teilen zijn leeg en ik laat de groente even voor wat ze zijn. Alles staat nog stevig overeind en dat valt me mee. Van een paar groente leer ik meer over de standplaats of de grond. De natuur vertelt het ons overduidelijk. De moestuin-boeken die we hebben geven ons wel goede tips, maar het letterlijk opvolgen werkt hier niet. Na Marc's laatste verhuisronde en die van mij een paar weken geleden, is het overal in huis een bende. Oude doeken en lappen die alles vulling dienden in de auto, dekens en spreien nooit gewassen liggen in zakken gepropt. Dozen met 'huisraad', gelezen en ongelezen boeken, lampen en hun losse kappen enzovoorts. Ik heb zin om ruimte te maken (overal; nesteldrang?)op te ruimen, schoon te maken. Dus duik ik de bar in om dozen te ruimen of op te stapelen. Marc werkt verder aan het hek voorbij de oprit; het ezelhek. Vanochtend zijn we vol goede moed begonnen. Drinken en koekjes mee, optimistisch over de wind en de wolken, goed weer om zwaar werk te doen. We beginnen het schapenhek en de 4 draden prikkeldraad met rotte palen eraan die de helling opgegleden zijn (door en door rot natuurlijk na 30 jaar) vrij te maken van de duimdikke bramenstrengen en hedera. Zelfs de handlier krijgt de onderste draad niet uit de stroeve begroeiing. De vliegen hebben ons zweet al geroken; kleine boeren-vliegjes, gewone vliegen, steek-vliegen en meer van dat gespuis. De kleinste onder hen blijven voor je gezichtsveld vliegen en tikken af en toe je huid even aan. De vliegen-vliegen kiezen doelbewust een was- of drinkplekje uit en lopen een rondje om te kietelen om daarna uit te rusten. De steekvliegen komen geruisloos aan, zijn lichtvoetiger als welk ander vliegje dan ook en steken je tot bloedens toe. Als je pech hebt bemerk je het te laat. Over de dazen gaan we het maar niet meer hebben. Na ruim 2 uur geven we er voor de lunch de brui aan. Na de lunch een opkikkerend 'tukje' en Marc pikt het (prikkel)draad weer op. Ik probeer een goed begin aan de bar te maken. Na een half uurtje komt Marc de bar in en probeert me voor te zijn met het met dozen dichtbouwen van zijn nog ingepakte stereo-installatie met idioot grote boxen voor zo'n kleine ruimte. Een beetje te laat, maar die glinstering in z'n ogen dat hij dat misschien kan plaatsen en aansluiten doet me bezwijken. Dus zorg ik dat alles uitgepakt wordt en Marc kan dan gelijk plaatsen, terwijl ik doorrommel met de rest van alle dozen en losse zaken in de bar.
In de bar heeft ooit de wijnpers gestaan, de vorige eigenaar heeft het opgeknapt, een extra raam erin gemaakt (met dubbelglas!).
Marc schiet zo op met het terras dat enkel het voegen wacht en het opruimen van het geheel. Dan nog de luiken schilderen, maar de verf droogt te snel en ik wil graag binnen wat doen.
Een echt houten barretje uit een Parijs' bordeel is het sierpunt van het geheel. Aan het donker houten balkenplafond hangt een glazen druiventros met een peertje erin. Het stond vol met tafeltjes en stoeltjes, drankflessen en glazen, juke-box, aankleding als in een kroeg met wijnkaart en al. Het was nogal leeg en vies, maar veel drankflessen (vol en half vol) en het barretje stonden er nog wel. Het is een klus van 6 uur, maar met als beloning alles opgeruimd en zo netjes mogelijk weg gezet. De muziek doet het en we 'testen' het geheel.
Geweldige akoestiek, omsloten als overal. Iedere muziek-soort past in die ruimte met haar super-solide constructie. Wel waren we bang dat er lauze-stenen van het dak zouden trillen. Super-geisoleerde wanden en een dak. Een zware houten deur die ook veel tegenhoudt, dus de registers (lees; volume-knop) konden open. Supergenieten even en we verwennen ons met een halve pizza uit de combi-magnetron en veel komkommer. (markt-kommer hoor, die van ons zijn nog als zure bommen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten