Ik ruim de tafel in huis leeg, schuif de stoelen en de bank aan de kant, maak de tafel goed schoon en zet een bijzettafel ernaast voor alle ingredienten. De tafel krijgt een zeiltje en wordt vastgeplakt, zodat het zeil tijdens het kneden van alle deeg niet verschuift. Al vroeg kom ik erachter dat er te weinig gist is en Marc heeft nog tijd om dat te gaan halen. Nu kennen ze hem niet in het kleine winkeltje in het dorp en hij komt met een berg bakpoeder thuis. (Gelukkig komen G en C ook omdat ze het broodbakken echt eens mee willen maken en ze willen als aanvulling verse tiramishu komen maken als dessert en aan hen vraag ik wat extra gist mee te nemen) We maken gedurende de dag 6 deegballen a 3 kg per stuk, dat ruim 50 broden opleverd in alle vormen en kleuren (geuren!) en natuurlijk een kg pizzadeeg verrijkt met italiaanse kruiden. C en G zijn 2 uur later, typisch frans??, maar maken het goed door te assisteren met kneden, stoken, tiramishu, afwassen en zelfs een stukje van het broodoven-dak wordt geborsteld in de hete middagzon. Met de walkie-talkie houden we contact met de vuurman die aangeeft hoe heet de oven is en of wanneer het brood erin of eruit moet. Marc geniet van het stoken en leert de oven inschatten op temperatuur. Alle dieren wandelen en snuffelen tussen het gezelschap door en pikken een kroel en een aai tusendoor. C. E. en G. maken de pizza, per walkie-talkie vragen ze aan Marc wat hij erop wil hebben.
We eten de pizza zo goed als helemaal op en smullen enorm. De bodem is echt pizza-brood, de vulling is persoonlijk samengesteld uit een keur aan groente, kaas, vis en vlees en de machtige maar heel lekkere tiramishu maakt het echt af.
De chaos blijft, overal doeken, deeg, brood, bakjes met pizza-ingredienten, afwas, mens en dier. Na alle broden ingevroren te hebben, de hele vrieskist op z'n kop, want de flessen water moeten eruit en het oue brood moet bovenop, vraag ik de dames of er nog puf is voor cake-beslag. C. ziet dit wel zitten en met vereende krachten (Marc moet met de laatste bos brem de oven nog 1 keer bijwarmen) maken we nog 3 cakes. Terwijl die in de oven zitten gaan C. en G. weer naar huis en Marc en E. gaan even een tukkie proberen te doen. Terwijl ik de chaos om me heen bekijk bijt ik me even vast in het schoonmaken van de werk- en leefruimte. De vliegen hebben namelijk en masse alle heerlijkheden geroken en besloten te genieten van de afwezigheid van de vliegenstrippen. Dus stofzuigen, dweilen en nieuwe strippen ophangen, een laatste afwas, de 16 theedoeken wassen en ophangen en dan even uitblazen in een schone koele woonkeuken voor ik de cakes uit de oven haal beneden. De geur doet E. en Marc naar boven lokken en we hebben moeite de dag & haar bezoek zomaar af te sluiten na dit hectische succes. E. moet nog pakken en alle spullen klaarleggen voor haar reis naar huis morgenvroeg. Het is al half 8 en ze heeft zich al vaak uitgesproken over dat ze ertegenop ziet al naar huis te gaan. Van ons mag ze nog even blijven en ze heeft geen dringende afspraken in Nederland. De twijfel wordt steeds groter en wij willen haar niet beïnvloeden. Na haar telefoontje naar Nederland blijft de twijfel. Maar rond half 9 hakt ze de knoop door, want ze kan met een kennis van ons maandag ook meerijden naar Nederland. Om het feit te vieren dat ze nog 3 daagjes blijft en een keuze heeft kunnen maken trekken we een lekkere fles wijn open en vieren de extra dagen met 1 hele cake en een vers broodje. Dat wijn en cake absoluut geen combinatie is deert ons even niet. Het was ontzettend hard werken, een ware uitdaging om de broodfabriek aan te sturen met bezoek er nog bij, maar wat een feest!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten