P & P

Soms komen oude bekenden uit Nederland een beetje in de buurt als ze onderweg naar hun vakantie-bestemming zijn. Zo ook P&P van de V. (Ik mocht van Philippe en Pim best hun naam voluit noteren op de blog, mannen; bij deze ;-) P. leek het heel leuk het ,na het bladeren door de blog, eens in het echt te bekijken en hij kwam bij wijze van spreken bijna langs ons huis. Na het doorgeven van de routebeschrijving en ons boodschappenlijstje (dat wat we hier niet kunnen krijgen en op is of hier te duur) kregen we het belletje dat ze in de buurt waren. P. had me al gevraagd; kan ik het bospad wel rijden in een heel oude auto. "tuurlijk, alle fransen rijden hier in kleine en of oude auto's". Maar niet het kleine doch niet onbelangrijke detail dat de auto een 30 jaar oude Porche is. Nee P. Dat kan deze weg niet berijden, dus haal ik de mannen op in de landrover bij de brievenbus. We hobbelen over de weg en zijn zo op onze stek belandt. En weer is het een genoegen gasten te ontvangen, gezamelijk te eten (sausijstjes, eigen aardappels, broccoli en eigen en gekochte komkommer) en te kletsen in het Nederlands. Even niet werken en bevestigd krijgen hoe prachig het hier is, hoe stil ook. We geven toe; het is soms zelfs al wat saai, met alleen elkaar om tegen te praten en iedere dag diezelfde weg om Castel op uit te laten rennen. En ik kon deze mannen om een boodschap sturen, want én de Heksenhyl (1 kilogram) én de Rescue-creme én de slof sjag uit Belgie was meegenomen. Later begrijp ik dat P's partner wel geholpen heeft. (heel veel dank daarvoor; want de dag erna brand ik mijn arm aan een pan en met Rescue-zalf is dat heel snel genezen, een heksenhyl-dropje erop is de supersnelle troost van vroeger thuis) De heksenhyl is gelukkig verdeeld over 2 zakken, 1 voor Marc en 1 voor mij. De kleinste maak ik de dag na hun bezoek al open en gun mezelf 1 klein schaalje. Het hek is van de dam, de zak zal volgende week wel op zijn. Die van Marc is echt verboden voor me, de vorige zak heb ik ook leeggegeten, want Marc had hem onaangeroerd een maand laten liggen. 'Das 10 (mij) op het spek binden' zouden kenners zeggen. P&P moeten nog door naar Barcelona, dus langer als na het middageten kunnen ze niet blijven. Jammer, maar die paar uur waren superleuk! Van ons mogen ze terugkomen als Spanje niet bevalt, maar na te horen wat ze daar allemaal gaan zien en bekijken is het makkelijker ze 'los te laten'. Dag P&P, tot ziens??