Door alle zorgen en een bepaalde 'zomer-moeheid' moest ik mij grinnikend realiseren dat ik een heuse 'writersblok' onderga.
Wat is een writersblok zou je je afvragen.
Een writersblok is voor mij de afwezigheid van het onderstaande;
.....,het raakte me nauwelijk, betoverd en meegesleept als ik was door het eenzame, fantastische en gevaarlijke geduldspel dat me inspon; met krampachtige pen joeg ik verhit mijn gedachten na, bouwde zinnen op, maakte keus uit de stroom van associaties en hengelde hardnekkig naar de geschikte bewoordingen. De lezer mag dit uiterst lachwekkend vinden, voor ons die schrijven is het schrijven telkens weer een doldrieste aangelegenheid, een vaart in een nietig bootje op hoge zee, een eenzame vlucht door het heelal. Terwijl je een enkel woord zoekt, keus maakt uit drie woorden die zich aanbieden, tegelijktijd de zin waaraan je bezig bent in je gevoel en in je oor te houden-terwijl je aan de zin smeedt, terwijl je de gekozen constructie uitvoert en de schroeven van het staketsel aandraait, tegelijkertijd toon en proporties van het hele hoofdstuk, het hele boek op een geheimzinnige manier aan te blijven voelen,-dat is een opwindende bezigheid.......
((citaat van Hermann Hesse uit zijn roman 'Kuren' 1949))
Dus, lieve lezers, even geen meeslepende mooie schrijfsels. Even af en toe een foto, filmpje of het opsommen van wat feitjes.
Het is er even niet, de belevingen wel, de diepgaande emoties die gepaard gaan bij creatief denken en ervaren ook, maar de woorden op het moment dat ik ze zoek. Die geweldige constructies die het effect hebben om anderen mee te laten beleven. In overdrachtelijke zin de ander meenemen op onze reis en het delen....
Ik kan erom lachen, het is niet erg. Het komt wel weer en het vertrouwen dat ik daarin heb is zo groot als mijn hart is. :-) tot later
Geen opmerkingen:
Een reactie posten