Zoals gewoonlijk

E. is weer naar huis na een verlenging van 3 volle dagen. Van echt werken is het niet meer gekomen, maar na de succesvolle broodbakdag was er geen tijd meer om af te ronden en dat hadden we alle drie hard nodig. Wel is het wijnkeldertje opgeruimd waarbij de pech mij weer ten deel viel in de vorm van een zwaar ijzeren kluisje dat op mijn voet kantelde. Maar dat leed heeft maar 1 dag geduurd door alle zorg die ik kreeg. (koelzakjes af en aan, zalfjes en drankjes op de bank.) Nu ligt de taak er nog om alle slechte flessen wijn van meer dan 10 jaar oud te legen in de goot ter vermaak van alle diertjes die van deze watergeul gebruik maken. Ruim 160 flessen rose van een zeer slecht jaar, welk dat weten we niet, troebele witte wijn en een oude fles Pastis die al te lang open heeft gestaan. Een douche daarna kan geen kwaad, we tikken de kurken met een dikke bout en hamer in de fles en zetten ze dan op z'n kop in de roosters van de geul. Maar vandaag even niet. Het was om 6 uur dag om om half 8 bij K.& R. te zijn. Daar nemen we afscheid van haar om direct door te rijden naar de prefectuur voor een frans kenteken op de blauwe landrover. De tocht langs de bouwzaken was teleurstellend en pas in de middag gun ik mezelf de tijd voor een bak koffie tussen alle katten en Castel die ons gisteren ook lang hebben moeten missen. We zijn weer met z'n 2 en de volgende gast voor in oktober staat al te popelen. We zijn blij dat het nog lang niet zover is en moeten ook weer wennen aan het samen zijn. Zaterdag was er Vide de Grenier in ons dorpje en voordat ik ging werken zijn we daar toch even naartoe gegaan. Het hele dorpje loopt dan uit en met de gastkraampjes (een doek of niets op de parkeerplaats en alle spullen op de grond) de 'brocante-prof's' en een drankkraampje is het een waar feest voor onze beleving. Iedereen kent ons inmiddels en met ons frans komen we al heel ver zodat we met iedereen een praatje aanknopen op deze mooie zomerdag. De 1e augustus is voor Frankrijk ook de eerste vrije dag van DE vakantie-maand en opeens is het altijd uitgestorven dorp een druk gezellig plaatsje met van alles te zien en te beleven. Voor zover we de humor van de fransen begrijpen maken we grapjes en genieten van de ontspannen sfeer onder de locals en voelen ons helemaal opgenomen in deze gemeenschap. Ook zijn we al uitgenodigd voor een intiem dorps-diner volgende week. E. wilde ook graag meemaken met wie we hier contact hebben, het onder-de-fransen-zijn! Ze maakt het in deze (te) korte tijd allemaal mee met ons bezoek aan de buurtjes (met ezeltjes) in het super-karakteristieke huisje, de Vide de grenier (rommelmarkt), marktdag en de avontuurlijke rit op haar laatste avondje. Toch is het na thuiskomst wel heel stil en leeg in huis met haar oude tickets voor de terugreis van vrijdag op de schouw....