Opeens is de rust terug, de last van de schouders, even vrij van één grote zorg. (ik heb zelfs niet gekookt vandaag, een soepje gebrouwen en verder wat gesnoept. Eind van de avond was de whiskey wel op haar plaats) Het isolement is inherent aan de behoefte aan goede communicatie-middelen. Dat dat afhangt van een ADSL-aansluiting wisten we eigenlijk al lang. Dat deze zo essentieel zou zijn en de impact van het ontbreken daarvan niet.
Bellen, kletsen met webcam, werken, hyven, skypen, mailen, noem maar op; het kan nu allemaal.
Ik heb hier wat meer behoefte aan als Marc, genieten doen we beide van deze enige vorm van absolute luxe.
We koesteren wel het fysieke isolement, dat kleeft in 11 hectare aan een bospad wat deels lastig begaanbaar blijft.
Dinsdag hebben we een onderhoud met de burgermeester om te bespreken of er mogelijkheden zijn de rust te waarborgen in de gorges. Of er verzoeken en plannen liggen om het bospad verder te asfalteren of te verbreden. Of er motor-cross-activiteiten blijven komen of andere zaken die voor ons van belang kunnen zijn. Ook om duidelijk te maken wat wij willen, wat we hier (komen) doen en waarom. Wat ons aandeel zou kunnen zijn en waar we de gemeente in tegemoet kunnen komen.
Morgen naar P. voor advies, gezellig (hoe Hollands) eten met elkaar en bijbabbelen.
Een omslag die klein aandoet, veel geld kost en groot voelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten