zondag 27 juli 2008

inpakken en wegwezen

Wat een prachtige dag om te vertrekken, zeker als je 's avonds pas gaat rijden.
Om middernacht door Parijs om op onze vaste stek in het eikenbos te overnachten. Aankomst daar is meestal 2 uur 's nachts.
Alles is geregeld en in orde voor komende 2 weekjes. We zijn benieuwd wat we aantreffen, hoe warm het er is, hoe ver we weer komen met 'werken' en of we Christian nog even gaan zien.
verder hoop ik regelmatig in het meer bovenop de heuvel te gaan zwemmen, heerlijk even afkoelen.
Het mooiste is dat de didgeridoo meegaat, wat zal dat prachtig teruggalmen in het dal.
We gaan; buiten werken, binnen soppen, stekkies planten, bramen plukken, internet regelen, electriciteit uitzoeken, vakantie-drukte in het dal beleven, vakantie-buren treffen??? wijn drinken, uitpuffen in de schaduw, spelen met water en vooral genieten om weg te zijn van alle dagelijkse zorgen. Kortom leven.
Ik zal nog proberen te bloggen komende weken.
Tot de 11 met foto's!!

vrijdag 25 juli 2008

Trop & Plus

beetje te veel is het al geworden, heeeerlijk om zondag te vertrekken.
even heel hard doorwerken om maandag 'thuis' weer te genieten van wat steeds leuker wordt. Maar ook echter. Christian is er al die tijd niet geweest, geen warm water of electriciteit dus :-(
even schrikken met een lekkende dieseltank, verlichting van de werkauto en aanhanger is ook al stuk. Het gewone en dagelijkse werk gaat ook door samen met de voorbereidingen voor komende 2 weken.
Het druk-druk-druk past ons niet, dus we bijten er maar even door heen.
Geregel tussen neus en lippen door veroorzaakt missers en het 'vergeten' van dingen.
Blij zooo blij als we weer onderweg zijn.

zondag 20 juli 2008

er gaat wel eens wat mis


Het leven geeft je vanzelf de snelheid van het leren aan, de 1e mislukking in een lange komende rij.....

Het vorige zoete brood kon je iemand heel hard mee slaan, deze 2e poging ging geweldig tot na de 2e x rijzen. De oven moet voorverwarmen tot 220 graden. In die luttele minuten was de bovenkant reeds zwart! Snel terug naar de 180 graden voor het 2e deel van het bakproces. Het was al te laat. Het brood was prachtig brood geworden, maar de korst was hard en zwart, de nootjes verbrand, en het geheel bleef heel erg aan de bakvorm kleven. De hele bovenkant was eraf gevallen met hannesen om het uit de vorm te krijgen.

woensdag 16 juli 2008

De overdracht

We krijgen net per mail het nieuws dat de papieren bij de Sanaf liggen.
Dit is een franse organisatie die de wet op bescherming van agrarisch land uitvoerd. Om dit te kunnen doen is het verplicht om tussen tekenen van het contract en de overdracht van de percelen na te gaan of er boeren zijn die het willen kopen. Zij moeten de percelen als boerenland blijven gebuiken. Tevens moeten ze het geheel voor dezelfde prijs kopen als dat wij willen doen.
We maken ons hierom niet echt druk. Wat heeft een boer aan 11 hectare beschermd gebied, superstijl met enkel rotsen en loofbos? Ook geen gebruik mogen maken van de rivier en de oever en voor de prijs die wij gaan betalen....
Dit bericht houdt wel in dat we exact vanaf nu, na 2 maanden de overdracht kunnen hebben.
Onze trouwdag (28-8) gingen we toch al niet halen, dus geen haast.
Half oktober is er een ezelfeest (soort paardenmarkt + feest maar dan met ezels) waar ik niet wil en kan ontbreken, dus ik vind het prima om dit alles een maand uit te stellen.
Veel lieve vrienden denken en helpen mee aan oppas voor ons huis en beestenboel. Dat is een fijne geruststelling; om zonder zorgen weg te kunnen naar een ander thuis-gevoel.

dinsdag 8 juli 2008

wachten

Alles is in gang gezet.... en nu dus maar wachten.
wachten op kijkers voor ons huis, wachten op de notaris en de boeren organisatie die agrarisch land beschermt (wachten op de franse wet dus), wachten op adviseurs die weer wachten op hun informateurs, wachten tot het gras lang genoeg is, wachten ...... De spanning om te willen vertrekken en niet te kunnen voelen we alletwee. We doen liever sneller als dat we kunnen.... Het hoort erbij :-) we wachten af :-)

maandag 7 juli 2008

7 dagen

Vorige week op 3 juli kregen we het getekende koopcontract binnen.
De dagstempel + 7 dagen geeft onze bedenktijd aan.
Die laten we in alle rust verlopen. Het is al zover dat we deze handelingen als vanzelfsprekend beschouwen. Geen tijgers en beren op de weg, dat houdt voor ons in dat er ooievaars wonen. (Daarover misschien ooit meer....)
We proberen wederom dieren- en huisoppas te vinden. Voorheen viel dat wel mee, omdat we 2 x per jaar eens op reis wilden. Nu gaan we iedere maand en moeten we toch wel veel mensen vragen (belasten met) om ons uit de brand te helpen.
We genieten nog iedere dag van onze nederlandse prachttuin, maar zoals Marc het omschrijft;
Het leven nu is het in stand houden van alles wat gecreeerd is door de mens. Het in stand houden van onszelf in de creatie van de natuur zou het leven moeten zijn....
Het leven gaat dan om het leven en niet om het creeren van iets dat men denkt dat leven is.......

Beter kan ik het niet omschrijven.

woensdag 2 juli 2008

Serieus werk.

Het 1-na kleinste raamkozijntje, wel het allerslechtste kozijn wat ik ooit gezien heb, en de enige!!! Sponning is wel goed ??


Dit is wat we verder zoal doen als het wat nattig is in Frankrijk. Ons toegangspad kan er wel zo uit gaan zien helaas, dus wel even knipogen naar de burgermeester de volgende x. (onderhoud)


Dit zijn de grotere hagedissen die er bij ons wonen. Ze kunnen ruim 30 cm worden, ze laten zich, mits niet geschrokken, van alle kanten bekijken. De overige hagedisjes zijn wat saaier mar veel talrijker en gezelliger. (altijd en overal)


Christian heeft zijn compromis de vente getekend. Het is onderweg naar Nederland. Zodra dit binnen is gaan onze laatste 7 dagen bedenktijd in. We kunnen er hypotetisch nog vanaf zonder opgaaf van redenen. Helemaal niks nul nada nieuws over verkopen in NL (huis enzo)

Verder genieten we van onze lessen en het contact met lieve D. Onze docente Frans.

Geweldig voorwerk en het verlangen om te gaan wordt zo wel heel groot.

Verder door bezigheden hier met de voeten op de aarde. (nog geen last hoor van de eikenprocessierupsverwijderingsactie........)