Het regenseizoen is aangebroken. Natte koude klets komt ononderbroken uit de hemel vallen, voedt de droge aarde en laat alle beken en stroompjes weer aanzwellen. Alle vergeelde gevallen acacia-blaadjes lopen we met modderige schoenen weer naar binnen. Daar is het gemoedelijk warm door het knisperende en sissende vuurtje in de schouw. Natuurlijk hebben we (te) weinig droog hout, maar de warmte is voldoende voor de kleine ruimte. Doordat het redelijk tochtvrij is, koelt het niet in één nachtje af zoals het deed voor alle cement en kit. Het poezenvolk slaapt uit, op de bank, de schouw, een matje of een rietenstoel die voorzien is van een kussentje. Juist nu is de ADSL-verbinding ideaal. Binnen verven zal niet willen drogen, buitenwerk is lastig door de nattigheid en tot rust komen met het wegwerken van achterstallig computerwerk is prettig.
Marc schrijft een spiekbriefje in het frans met wat we met de burgermeester te bespreken hebben. Binnen op het gemeentehuisje worden we als vanouds vriendelijk ontvangen. Men lacht wat verlegen, zij weten ook wel dat we lastige vragen en verzoeken hebben. Eerlijk is de burgermeester wel. We vragen wat de plannen zijn voor de rest van het bospad. Dat gaat komende jaren helemaal geasfalteerd worden tot aan de buren. Die garantie hebben we. De gemeente 'moet' wel, de potjes met geld liggen er en waar het aan uitgegeven wordt staat al jaren vooruit gepland. We leggen weer een keer uit dat we niet voor de lol en het 4x4 rijden dit huis hebben gekocht. We willen rust, weg van de wereld en dit ook graag zo houden. Ik stel voor om bordjes te plaatsen. 'Doodlopende weg' bij de buren, daar waar het asfalt ophoud, en verboden voor al gemotoriseerd verkeer bij het begin en het einde van het voetpad dat bosweggetjes met elkaar verbind. De locals weten toch wel hoe het zit, de jagers zijn ook welkom als vanouds. We hebben al zoveel mensen hier in de buurt uigelegd hoe het zit en dat we er permanent wonen. De vriendelijkheid is hier altijd wederzijds, dus dat zal geen problemen opleveren. Het verzoek voor het plaatsen van de borden wordt overwogen. Daarover horen we later meer. Verder is de burgermeester bereidt ons op de hoogte te stellen als er motorcross-evenmenten gehouden worden. Dat is maar een paar keer per jaar, maar stelt ons gerust dat we weten wanneer de katten binnen moeten blijven en Castel eventjes aan de lijn. Hij informeert ook naar ons wel en wee, de werkzaamheden en het ADSL-gebeuren. Enthousiast verteld Marc over de verwarmingsketel en over de regen die ons aan het achterstallige pc-werk zet. Een prettig onderhoud waar we weer even mee vooruit kunnen. Nu de brief nog met een aanvraag tot subsidie om de kosten van de nieuwe telefoonlijn te drukken. Want dat is geen kattenpies!!
Natuurlijk komen we Dominique nog tegen op het gemeentehuis. Hij heeft ons dit weekend uitgenodigd voor een klein informeel traditioneel feestje. Gewoon genieten van zelfgebrouwen cider en gepofte kastanjes, zoals ieder jaar. En passant heb ik tegen hem ook gezegd alle mensen in ons dorpje te missen, nadat we er geen kantoortje meer huren. We bevestigen alletwee dat we komen en het zo leuk vinden dat hij aan ons denkt. Met de fransen iets ondernemen geeft ons een stap voorwaarts en zulke gelegenheden grijpen we met beide handen aan.
Ben wel benieuwd hoe zelfgemaakte cider valt.... zondag hoofdpijn???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten