dinsdag 6 april 2010
werken
Zondagavond worden we weer getrakteerd op muizen. Cros neemt ze nu nog mee naar binnen om daar veilig 'af te rekenen' met die ritselbeestjes die ook eetbaar zijn. De laatste tijd is dit iedere avond het geval en we moeten meegenieten van het wrede kat- en muisspel.
Het is goed de katten aan het werk te zien, ze zijn niet alleen aaibaar of zorgen voor een stofbende. Ze gooien niet alleen potten van de enige vensterbank die we rijk zijn of kannen met water van tafel. Ze zijn er niet alleen om om te lachen als ze kapriolen uithalen, maar ook om het huis muis-vrij te houden. Waarom ze de illusie koesteren dat ze ook het bos zelf wel muisvrij krijgen weten we niet.
Cros speelt uren met een nog levende muis, de prullenbak moet van zijn plek, spullen worden omgegooit en het gegrom en geblaas laat weten dat er nog een kat toekijkt hoe Cros met een muis speelt. Via het kattenluik er in en eruit, met muis.
Soms is het grappig, dan laat Cros de muis even los omdat ie niks meer doet. De muis rent een holletje in, bijvoorbeeld achter de voordeur. Cros vergeet muis en gaat verder jagen en Joppie blijft rustig zitten. Joppie is barmhartiger, die doodt sneller om daarna naast de muis te spelen met eigen staart.
Hier komt nog een filmpje van, "oude rode terrorist jaagt eigen staart op".
Gisteren hebben we een begin gemaakt met het schoonmaken van tuin en huis van een typisch frans pandje in een slaapdorpje vlakbij. De eigenaar woont aan het andere kant van de aardbol en hij wil het graag wat representatiever hebben.
Er hebben engelsen in gewoond die hun inboedel er nog hebben liggen, een grote stapel op een laag stro in de schuur. Maar ook binnen ligt nog een kamer volgestouwd met 'troep'.
Foto's, jeugdherinneringen, kleding, rommel en beddengoed. De laatste is prima, want dan smoelen de bedden beter als het na ons werk te koop komt te staan bij H&T. De meubels in huis moeten erin blijven. Anders was ik wel op een rommelmarkt hier gaan staan. Geen meesterwerken, maar praktische franse meubels van mooi donker hout. Ze zijn stuk voor stuk te groot voor bij ons, wij hebben er geen ruimte voor.
Ik doe de tuin terwijl Marc met veger en blik op zolder begint, waar meer dan een kilo dode vliegen liggen. We dachten eerst dat het muizenkeutels waren, de zwarte waas op de vloer.
.
Het huis is zo frans dat het in een film niet zou misstaan met het 2-tredig opstapje naar de hal, de donkere meubels van zwaar hout, het tuintje met het schapenveldje ernaast versiert met oude fruitbomen. Naast de schuur is een waterput. Zo één met een uitgesleten steen op de rand, een houten grove as met daaromheen de ketting waar uiteindelijk een zinken emmer aan zit. Dichtgegroeit met klimop en zo afgesloten dat spelende kinderen er niet in kunnen vallen.
Maar het terrein is afgesloten en het detail te mooi om het zo verwaarloosd te laten.
Ik knap de put op. Helaas heeft het een golfplaten dakje! Eeuwig zonde en wij hopen dat de toekomstige eigenaars dit vervangen door een lauzedakje
De dode peer in het weilandje is voor ons. Die lag al een tijdje in het gras aan het hout te zien en wij hebben het daar wel een avond warm van. Tot onze verrassing staan er 5 flinke schapen in de wei, dat scheelt maaien, maar 5 is te weinig voor het veld. Het interesserd ze niets als Marc de peer klein komt zagen, we worden gedoogd.
Plots is de zon aan het zakken. We pakken de auto in en gaan snel naar huis. Daar is het de auto uitpakken en klaarzetten voor de werkdag van vandaag, douchen, eten en wat relaxen. Maar na een douche is het al 8 uur! Daar zijn we voorlopig nog niet aan gewend, dat het later donker wordt en we weer pas gaan eten rond 8 uur.
Moe maar voldaan kijken we de film Avatar, gecomprimeerde download-versie.
Prachtige natuur versus geweld van de mensen... mmmm bekend beeld.
Ik had niet eens tijd om mails te beantwoorden, de dagen vliegen nu de gorges weer open is.
Het gras groeit sneller en de wandelaars maken ons alert het rustiger aan te doen op het bospad. De Fransen hebben dan wel geen 2e Paasdag, maar wel vakantie.
Vandaag een dag zwaar snoeiwerk bij een Brits stel een uur rijden verderop. Altijd de moeite, immense siertuin, leuke buur-boeren (de Middeleeuwse toestand) en een prachtige rit in de vroege ochtend.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik geniet iedere dag weer van je mooie verhalen meis, je schrijft heel open en prettig!
BeantwoordenVerwijderenlief dat je dat schrijft! En jouw schrijfsels mogen er ook zijn, helemaal jou, ook erg leuk om te lezen. Ik volg jullie graag!
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen