vrijdag 26 september 2008

een plek onder de zon?

de rit op 1 dag was goed te doen, 6 uur gaan rijden en om 19:15 aankomen viel ons alles mee Wel asfalt-oogjes, maar a la, het huis staat er nog......
tot onze vermoeide en grote schrik zijn er 4 deuren geforceerd (niet van het woonhuis, wel van de andere gebouwen). Pas de ochtend erop krijgen we Christian zelf te pakken en die verteld 'doodleuk' dat hij dat zelf gedaan heeft. Dus en moe van de reis en erg gespannen omdat we dachten dat er ingebroken was, de week van de overdracht in.
Om 12 uur kwam Kees met een verrassing; Troy met zijn pappa en mamma!!!!
heerlijk even die afleiding, zelfs bloemen meegenomen en de vlinders laten het zich smaken.
De onmacht, de spanning, willen doen en niet kunnen spelen ons parten.
De wijn en de bedden zouden achterblijven, geen wijn en het beddengoed is weg.
Er zou een loodgieter komen die nooit zal komen, want Christian houdt zich niet aan de mondelinge afspraken.
Dinsdag rommelen we een beetje aan, we kopen een koekenpan, stofzuiger en een brievenbus en maken wat schoon.
Roland komt even alleen langs en ze gaan het bos in op ontdekkingstocht.

(oops internet-buro gaat sluiten voor de siesta, volgende week meer!!!)

zaterdag 20 september 2008

laatste voorbereidingen

Het laatste berichtje vanuit NL.
De auto is bijna gepakt, de losse zaken als een lamp en pc mogen er vanavond als laatste in. Na het maken van een things-to-do-lijstje zonk ons even de moed in de schoenen. Een A5-je vol....
Maar vroeg op en maar ergens mee beginnen scheelde wel.
We hadden nog geen info van Christian (huidige eigenaar) of we er weer in mogen als vanouds en waar de sleutels zijn. Dus Denise (vrouw van de wereld en zo lief ons met meer dan de taal alleen te helpen, zou haar zo weer 2x verhuizen ;-) gebeld en haar gevraagd hem even te bellen om te weten te komen of we er als vanouds 'in' mogen. En ja hoor, weer een positief bericht. Dus zijn we er iets meer gerust op dat hij goede intenties heeft en dat het toch weer allemaal goed komt.
We kijken er erg naar uit daar in een franse nazomer te rommelen, schoon te maken en wat definitieve dingen te rommelen en te regelen. Informeren naar een houtgestookte cv, traktor zoeken, kijken of we via de telefoonlijn al internet kunnen regelen en!! .... we krijgen familiebezoek; moeder en broer van Marc met vrouw en de kleine! Geweldig dat ze de moeite en de tijd nemen ons een bezoekje te brengen en te neuzen in waar we gaan wonen...... ooit ;-)
Dit 'ooit' is, omdat de VS financieel in elkaar stort en Europa daar wel degelijk veel last van heeft.
S. komt ons verrassen met een maaltijd vanavond, dit scheelt koken en we kunnen zo de boel rustig aan hen overdragen.
Dit helpt ons de spanning wat te laten vieren, want gespannen waren we beide deze week.
Ik heb al gedroomd dat zodra de verzekering van het spul op onze naam staat het geheel afbrandde... Das niet leuk wakker worden. Vergeten we niks, gaan we het halen op 1 dag, dat wat we normaal in 2 dagen doen? ennuh zou hij nog wat meubels hebben laten staan zodat onze gasten kunnen zitten?
H&T gaan we ook weer zien, we voelen ons bevoorrecht met zo'n makelaar. Zowel voor de communicatie , H met talenknobbel, als voor de mensen die ze zijn! Ik ga toch voor een FEEST daar woensdag! Donderdag = uitslapen :-)
We zullen asap naar het internet-cafe als we daar zijn, om een bericht te plaatsen en alle mails te beantwoorden. tot snel!

dinsdag 16 september 2008

achterlaten

Het onderstaande bericht
(VOOR DE DUIDELIJKHEID EN ZOALS DE TITEL AL AANDUIDT, HET BETREFT EEN GROTE GRIJZE ZEEHOND M/V)
doet me beseffen dat ik zelfs deze ervaring achter me laat na de verhuizing naar Frankrijk, maar het maakt ons pad vrij voor andere net zo mooie ervaringen daar.
We wonen daar middenin die natuur die ons dagelijks kado's gaat geven.....
en meer .

zeehond

en zo koud als dat ik het heel de dag heb gehad zo graag wilde ik toch weer in zee zwemmen gisteravond. bewolkt, weinig oosten wind en hooguit 17 graden. Alleen R&E waren er, dus saampjes zwemmen. Het was de eerste 5 minuten flink doorbijten om het warm te krijgen.
Rimpelloos water, een ondergaande zon half achter een grote donkere wolk beschijnt het stille water... in de verte wat wandelaars, maar vooral bevolkt door talloze meeuwen en sternen.
tussen de kwalletjes en scholen visjes door met weinig stroming voelde het al snel erg behaaglijk.
Opeens een donkere kop een meter of 3 a 4 bij me vandaan, niet het hoofd van R maar een hond? Een hond, zo diep? neeeee dat kan niet. Meteen stopte ik met zwemmen en 2 pikzwarte grote ronde ogen proberen te zeggen dat hij het wel gezellig vind eens wat anders tegen te komen als soortgenoten. Gefascineerd ben ik even blijven dobberen en R en E op het strand zien beide wat ik zie. Later dobberd zijn neusje nog rondom ons.
Zo'n ervaring op het stille water mogen delen met een medemens is erg indrukwekkend.
Thuisgekomen als toetje een roomwitte hele grote volle maan op een avondlucht van een ongekend aparte diepblauwe kleur, die het contrast met het nog zichtbare tuingroen vergroot!!!!
Een dag met een gouden randje :-)

maandag 15 september 2008

over rommelen gesproken


De buis-kachel van Piet, geniaal idee voor FR. hergebruik van materiaal en effectieve warmte voor buiten. Dit exemplaar staat op een ijzeren terras (oude bakplaten, jaja, het kan echt). wij willen graag een houtgestookte hottub maken aldaar, misschien is het kachelidee van dit voorbeeld zo slecht nog niet.



Marc knipt de hagen op stelten...... alsof hij ermee geboren is, alleen heuvel op en af is wat lastig bij het niet kunnen gebruiken van hiel en tenen.

Steeds meer zien we mensen die net zo goed rommelen kunnen als wij. Een verademing.
(( Alf! dank voor alle inspiratie en 'vibes to roots'. ))
Het leverd veel ideeen op en een geruststelling niet opnieuw het wiel uit te hoeven vinden.
De overdacht is 24 september, we gaan zondag de 20ste weer voor 3 weken om daar weer veel te genieten, te werken, te bezinnen en te regelen.
ADSL verkrijgen is een hele zware opdracht..... de typisch franse manier blijft verbazingwekkend traag en het voelt als vriendjespolitiek. Dat is overal wel zo, maar de fransen doen dit openlijk zonder gene.

Verder komt ons veel goeds toe; zaden, ideeen, metselgereedschap (ow wauw) en een verschrikkelijk mooie lamp die ik direct na het zandstralen op zou willen hangen.
We hebben geen idee wat C. uit het huis heeft gehaald.
(zou die fijne spartaanse lange tafel met de banken er nog zijn? de potten en pannen?
beddengoed? en de schuur....) het leek ons onmogelijk om ieder schroefje, doekje, wijnglas en andere 'rommel' te verhuizen, maar je weet maar nooit.


We zijn in NL niet zo met Frankrijk bezig. Het werk hier vraagt ons op het hier en nu te concentreren. Anders zou ons leventje hier zeer moeilijk worden, dan is er geen plezier meer in het onderhouden van de tuin en huis. Ik ben heel blij met koor en zwemmen. Verder krijgen we vaak ff bezoek van vrienden of familie. Nu kan dat nog, dus genieten we daar erg van.
We kletsen wel heel vaak over 'daar'. Of we een traktor(tje) naar onze zin kunnen vinden. Over wat we daar allemaal willen en gaan doen. Plannetjes maken. Het leuke is dat we veel van die plannen echt uitvoeren, dus het blijft niet in ons.




vrijdag 12 september 2008

stilte voor de storm

'Geen nieuws, geen zomer, geen feest, geen geld, sleur en maar afwachten' kenmerkten onze afgelopen weken.
Ze vliegen voorbij en volgende week zondag vertrekken we alweer voor 3 kleine weken naar ons boerderijtje.
Wel wat plannen voor wat we al kunnen en willen verhuizen. Het is wel jammer dat we praktisch niks kwijt kunnen in de blauwe laro. Niet zo raar met 2 slaapkamers, badkamer, keuken, garage en auto in 1.
Voor Christian, nu nog eigenaar, hebben we een prachtige foto van een detail van zijn oude vakantiehuis met ons aan weerszijde gemaakt en ingelijst.
Om hem te geven tijdens de overdracht.
Deze zal 24 september plaatsvinden en dat zal zeker een spannend moment zijn.
Het is ook allemaal wat ongrijpbaar nu, we hebben niets. De kopieen van papieren zijn niet echt een tastbaar bewijs van onze rigoreuze verandering.
Hier in NL hebben we nu een Te Koop-bord op een strategisch punt in de tuin staan, maar die is enkel te zien als je op 1 enkele manier het dorp uitrijdt. De markt blijft slecht en de regen houdt voorlopig ook niet op.
Dus geen nieuws is dit keer echt geen nieuws...

maandag 1 september 2008

geen EZELFEEST

helaas helaas, het ezelfeest is pas 20 oktober en zo lang kunnen we niet weg uit nederland.
We gaan rond de 20ste deze maand weer naar ons spul. 24e is de overdracht... dus dit feestje met grote oren moet 1 jaar wachten voor ze mij als enthousiasteling daar kunnen zien.

Verder is het raar leven in dit vacuum... we hebben alletwee een raar gevoel, hier met het dagelijkse werk ons toch focussen op daar. 1 leuk punt, eind deze maand is het van ons, dus we kunnen nu nog meer doen omdat het op onze naam staat en verzekerd is.
Het gat in het dak van de schuur, gaten dichten, muurtjes verder vrij maken en informeren naar een Tractor of een Kniktractor..... Misschien ook wel het zandstralen van de zwarte woonkeuken.
Een loodgieter voor warm water en een timmerman vor advies over sponningen en deuren.
(geen enkele deur sluit goed af) 2 ruitjes willen we voor de winter vervangen hebben en T&H weten een engelse timmerman, misschien dat hij ons wat advies kan geven...