Vide Grenier

Het seizoen is geopend, de dorpsfeesten zijn al weer even gestart. De feesten zijn echt allemaal hetzelfde. Sommige hebben net een paar andere ingrediënten, zoals een wandeling of wielren-tocht met start en finish in het dorp.
Ze voorzien ook allemaal in een maaltijd; aligot en saucisse. Ze hebben als sluitstuk allemaal vuurwerk, sommige wat mooier dan andere maar stuk voor stuk indrukwekkende shows. Ze hebben allemaal iets van een optredende band of theatergroep of een uitvoering van een lokale dansgroep.
Maar wat ze allemaal per definitie gemeen hebben is de Vide Grenier; zolder leeghalen, oftewel Rommelmarkt!
En wij hebben een halve bar met van die rommel. Hier gevonden of gekregen van mensen die we geholpen hebben met de tuin of het huis. Veel oude spullen van onszelf die we wel verhuisd hebben, maar waar wij hier niets mee kunnen.
Maar die hele berg met troep, spullen, rommel, antiek, servies en glaswerk stond vanochtend nog ingepakt en verspreid in de bar. Alles moet eruit, uit de dozen, soort bij soort na het afgewassen te hebben. De 10 houten stoeltjes moeten nog schoongemaakt worden en ingesmeerd met lijnolie. Ik moet nog een tafel zien te maken om alles op uit te stallen.
Ik heb die 4 meter niet voor niets gereserveerd. Ik kom de meest prachtige spulletjes tegen waarvan ik de waarde niet in kan schatten. (Wat doet een massief zilveren schaal op pootjes op de markt??? Of de antiek glazen kristallen kannen? Een oud stoofje compleet met koperen bak?)
Maar de uitdragerij die zo op de oprit verschijnt is een onvoorstelbare berg. Het zou erg fijn zijn als we van deze extra ballast bevrijdt worden en misschien er eens boodschappen van kunnen halen.
Ik sta deze dag dus buiten de grootste afwas ooit te doen.
Morgen heb ik om half 9 met R afgesproken. Ook zij brengt een geimproviseerde tafel mee en zo kunnen we dit samen doen. In mijn dorpje waar ik al zoveel mensen ken voel ik helemaal op mijn gemak mijn oude rommel op straat te zetten. Het weer wordt goed en wie weet wat het opleverd.