STOP

Eigenlijk wil ik er hier niet over schrijven. Maar het hoort wel degelijk bij die hele ommekeer. Die immens grote verandering die mij alleen maar meer Tien maakt, inherent aan mijn leven in de natuur, met de natuur, verstoken van een ratrace. Niet het verhuizen naar Frankrijk. Ook niet de verandering van het leven in Frankrijk als (nog) Nederlandse. De grote verandering die me begin vorig jaar besloop. Een innerlijke ommekeer, een renaissance, een wakker worden, volwassen worden zijn, spontaan en ongevraagd, wél een reactie op de verandering van omgeving Randstad --> Franse jungle.

Roken past me niet meer. 

Het voelt al jaren verschrikkelijk om al het geld uit te geven, de maand- en weekboodschappen, diesel, extra's, eten voor alle dieren en on top tabak. Belachelijk en ik hoef het hier niemand uit te leggen.

Ik ben onredelijk, onredelijk chagrijnig, leg op ieder babyslakje een pond zout, gedraag me als de verschrikkelijke bitch, als waakhond op falende mensen, wee Lief of de gast die 'mijn' huisregels overtreedt, loop me vooral niet in de weg, hang die was juist op als ik er niet om vraag (want je hebt het gedaan hoor; als die was niet hangt als ik thuis kom) en iederrr drrruppeltje watttterrrr op het aanrecht mag er niet langer dan een 2 minuten liggen, begrepen?

Och arme arme... Lief en gasten. 

Marc stopt mee. Die loopt volledig gedesoriënteerd een pingpongballetje te imiteren, inclusief ledigheid. Lief heeft mijn steun nodig, maar zal me het liefst afbranden, tot aan de grond. Lief vindt het allemaal reuze meevallen met dat Stoppen. Toch geen andere rokers in de buurt, geen kroeg of tabakswinkel, ideaal. Dat waart mij vrij de bitch te zijn, terwijl juist hij voorspelde de verschrikkelijke boeman te worden tijdens het afkicken.

Moeaaaaaah, andersom dus!

Ik heb nog niemand de hersens ingeslagen. (Krijg ik nu een schouderklop?)

Ik heb 1 sigaret gejat tijdens het werken. (FdM bij een ouder stel dat het pakje sigaretten naast mijn klad-offerte en urenbriefje hadden liggen. Kat op het spek binden.) Gatver, wat is dat vies, al na 28 uur niet roken!

Ik vind wijn nog lekkerder, bevestigt mijn gevoeligheid voor afhankelijkheid cq verslaving.

Ik ervaar het als ontzettend fijne steun als (net)vrienden ons steunen door al dikke echte knuffels te geven, bemoedigingen, raad (TOP-Training) en heuse cadeaus in het vooruitzicht.

Ik kan ontzettend 'genieten' van 'The little book of quitting' van Allen Carr.

Stoppen is kloppen!

Maar raar mensen, wat is dat raar! Lief rookte 30 jaar, ik precies 20. Het is genoeg geweest.

STOP