Anoniem of niet

Zondagse hemel

We zijn er wel een beetje overheen. Het willen verdwijnen van de aardbodem. Het onvindbaar willen zijn hier, ruim 1100 kilometer verder.
Regelmatig worden we 'gevonden' door gepassioneerde Google-Maps gebruikers en andere speurders die het als een sport zien juist zulke plekjes te vinden, die als anoniem worden geprofileerd.
Dat we geisoleerd wonen is en blijft de realiteit. Het bospad wordt dan wel geasfalteerd, maar niet tot aan ons huis. Op ons verzoek wordt de rest van het pad zo gelaten als dat het is, vol kuilen en stenen, hobbels en bomen die nog net niet op het bospad liggen.
Dus pesterijen als belletje trek, collectes (zelfs de pompiers komen niet voor een jaarlijkse vrijwillige bijdrage) en andere ongenode gasten hebben we niet.
Na lang nadenken en stilstaan bij ons gevoel, de veranderingen die we hier doormaken, de groei die we ervaren, heb ik besloten niet meer zo moeilijk te doen over waar we wonen. Dat scheelt een hoop hersenbrekers hoe ik het moet inkleden als de regio ter sprake komt in mijn blog-berichten.
Ook de letterlijke chantage van Marianne dat ze ons adres gaat publiceren op het internet, als ik niet alle berichten met de M erin van de blog verwijder, houdt zo geen stand. (het mag ook niet volgens de wet op de bescherming van de privacy, internet of niet)
Het geeft ons rust. We hebben tenslotte niets te verbergen en ik kan zodoende alsnog zelf bepalen wat ik wel met jullie deel en wat niet.

Het is vandaag miezerig, heerlijk koel en een fijne dag om de auto uit te ruimen van de resten stookhout uit de stof-schuur. Een echte zondag waar we flink gebruik van maken door de kleine achterstallige klusjes te doen. Zo lekker eten maken, wijntje erbij en misschien zo'n middagslaapje.
Marc gaat verder in de schuur. Hij breekt de bovenmuur af van de rotte kant. Zo kan hij van binnenuit de grond weghalen achter de muur en de plek vrijmaken waar ooit een steunbalk in de muur zat. Er komen golfplaten op de noordkant van de schuur. Minder snel aangedaan door de natuurelementen en een transparante plaat zal veel licht geven in deze fijne werkruimte. Het scheelt enorm veel werk en de platen kunnen we goedkoop inkopen bij Bernard. Een hele grote klus, dat wel, maar een heel belangrijke. Als het regent is een derde van de schuur nat. Op de lange termijn zal het gebouw in storten. De schuur is ongemetseld! Losse stenen met de houtconstructie erin gepast, meesterlijk gedaan! En dit staaltje klassiek traditioneel bouwen willen we perse handhaven.