heerlijk

Ronduit, heerlijk, deze dag.
Vanochtend gewerkt op de pc, gemijmerd, vergeten R te bellen over zondag, de rommelmarkt... We krijgen G op bezoek en hij eet een hapje mee.
Dus douche ik bijtijds en trek wat zomers aan, het belooft een warme middag te worden. Ik ga vast sla plukken en was het, snij rauwkost, kook 2 eitjes, bak het brood op tot het een krokant korstje heeft.
Maak de tafel vrij en zet de rookbak vast klaar. Ik heb weer forellen gekocht op de markt, grote dit keer.
Met de bosaardbeitjes en 10 frambozen freubel ik wel een toetje in elkaar.
Tot ik me herinner dat G van schotse komaf is en ik de inspiratie krijg om scones te bakken, ff snel, want dat kan met deze gebakjes.
Om half 1 komen de mannen gelijktijdig aangereden; een witte auto van 'de baas' en een glanzend nieuw klein pikzwart huurauto'tje.
Ik laat de mannen kennis maken en ga verder met het eten.
5 Uur later zitten we nog aan tafel met nog 1,5 scone op het bord en een lege roomkan in het gezelschap van een net zo lege wijnfles.
Zo zelden als we bezoek krijgen zo groot is de waarde van een hele middag bomen in de schaduw van de tonnelle.
Verzadigd zijn we alle drie en G gaat weer terug naar zijn huis. Hij twijfelt over het verkopen van het pand. Het heeft zoveel potentieel, goede ligging, flink stuk privacy op het weiland erachter en het heeft zo z'n charme. De markt is slecht en misschien is de verkoop toch geen moeten.
Werk is er voorlopig toch nog en we bespreken dit terloops. Het is jammer dat zijn bezoek aan Frankrijk van korte duur was. Maar heel fijn eens kennis gemaakt te hebben met de man achter dat pand aan de overkant. Het pand dat ons haast stoflongen gaf, waar we 4 kilo dode vliegen hebben opgeruimd, ramen gelapt en een gemummificeerd konijntje vonden, waarvan we dachten dat het had weten te ontsnappen.
Onze motivatie om dit huis en de tuin spik en span te houden is weer gevoed.



((off the record;
Nu had ik al het idee dat we hem zouden mogen. Het voorgevoel dat ik dit een heel aantrekkelijk persoon zou vinden. Op de één of andere manier, of hij nu een oude man was geweest, een kunstgebit had gehad of geen haar op zijn knar. Ik wist dit van te voren dat hoe hij er ook uit zou zien, er zou wat meer zijn dan alleen dat.
Laat ik nou toch weer gelijk hebben. Die voorgevoelens die ik vaak heb. Noem het dagdromen, verbeelding, fantasie, visioenen of voorkennis die uit het niets komt! Hoe langer ik hier in alle rust tot mezelf kan komen, in de natuur, zonder gekunstelde ruis en afleiding door de drukte en het schreeuwerige van de randstad, hoe meer, hoe vaker ik dingen weet van te voren. Zie, aan voel komen, gewoon weet. Ik kan ze niet weten, maar toch weet ik het. En van te voren spreek ik het maar niet uit, ik werd steevast voor gek verklaard, niet serieus genomen. Maar hier komt daar langzaam verandering in. Marc merkt ook dat ik soms dingen voorzichtig uit, zachtjes zeg of ze opschrijf. Als ik iets vermoed, dit kan zijn dat er kettingen gestolen gaan worden, dat er iemand iets is overkomen tot het bevestigd krijgen dat G een knappe verschijning is. Dan druk ik mij nog voorzichtig uit. Gisteren was ik aardig van de kaart. Door het besef in welke situatie we zitten na het schrijven van het blogbericht hierover, maar temeer omdat ik mijn voorgevoel, nee visioen bevestigd zie. Marc hoorde me aan en kijkt me in de ogen met zo'n blik van "juist fijn toch dat het klopt wat je ziet en voelt". Toch blijft het moeilijk ermee om te gaan. Het gaat soms om zulke onzin zaken, dingen die er totaal niet om doen. Maar andere keren had ik toch wat beter naar mezelf moeten luisteren om erger te voorkomen. Ik heb nog een lange weg te gaan om al die signaaltjes te leren erkennen en wat doe ik er dan vervolgens mee????
In dit geval; Deze generatiegenoot was voor M&M een geweldige onderbreking van een te warme zomermiddag en we hebben ons mee laten voeren door de kennismaking, het tafelen met z'n drietjes. Lekker niet gewerkt, gewoon ontspannen en open honderduit gesproken over van alles en nog wat. Huwelijk en scheiding, keuzes in het leven, emigratie, carriere of juist afstand doen van het bekende. Een verrijkende kennismaking, gespreksstof voor een lange tijd. En de ontdekking dat ik echt verlegen kan zijn, super verlegen en behoedzaam! Dan mag zijn verschijning voor mij overweldigend zijn geweest, mijn scones met roomboter, slagroom en aardbeienjam was dat voor hem. "The best i ever had in an amazing decor of the French Countryside".
Die spiegel op dit blogscherm laat een breed grijnzende Tien zien, naast een relaxte Marc die al het geklus aan de overkant nu weer ziet zitten))