Deze ochtend is de storing 'natuurlijk' nog niet verholpen. Marc is naar zijn werk en ik loop buiten weer tegen de rommel aan. Dus werkkleren aan en aan de slag. Betonplaten van het konijnenhok gaan het zwembad in samen met een paar rollen hekwerk. De schuur krijgt een schoonmaakbeurt en zodoende ruim ik eerst rommel op. Sla spijkers in een balk voor de werkkleding, veeg de vloer aan voor zover dat gaat en gooi troep weg dat ik gelijk in de auto zet voor de déchètterie. Als ik met een volle wasmand naar het zwembad wil lopen zie ik iets bewegen op de grond; een jong vogeltje. Uit het nest gevallen denk ik en nog veels te klein om daar maar op de grond te gaan liggen. Mijn eerste reactie is het diertje oppakken om het te redden van de katten die het hulpeloze lekkernijtje nog niet gezien hebben. Ik houd het warme kleine lijfje in m'n hand en besef me dat ik in wil grijpen terwijl dit geen zin heeft. Ik pak nog wel de vliegenmepper. Niet om het vogeltje te meppen of de katten weg te jagen, maar om vliegjes mee te vangen om het te voeren. Maar 1 druppel water wil ook het stijf dichtgeknepen snaveltje niet in. Dus laat staan een dikke verse vlieg. Rupsjes zijn niet zo 1-2-3 te vinden en de gefotografeerde rups is 7 cm lang! Dat past ook niet. Het nest weet ik niet te zitten in de enorme knoest van een vertakte acacia boven mij en ik geef het op na een kwartier rond te lopen met dit levendige ukkie. Ik leg het neer en Cros heeft het wel erg snel in de gaten. Er rest me niets anders me om te draaien, de volle wasmand op te pakken en naar het zwembad te lopen... Ingrijpen werkt niet :-(
Och wat zielig. Ik heb dit ook een keer gehad met een vlaamse gaai. het lukt wel om hem te voeren, maar uiteindelijk stierf hij toch, zijn ouders wilden hem niet terug en hij kon zich niet alleen redden. Tja, de natuur hè
BeantwoordenVerwijderen