Vuurwerk

#links

Na het uitzitten en de auto leegruimen, toch maar want dan heb ik de ochtend om te maaien morgen, is het al 7 uur. Ik wil wel frietjes bakken, maar zo hyper als dat ik ben vandaag moet dat ook snel gebeuren. Om 8 uur moet ik weer voor de klas staan in SL voor de laatste serie tutorials. Tot een uur of half 11, even douchen en naar boven scheuren voor het sluitstuk van het Kersenfeest in Lacroix; de vuurwerkshow.

De cursus verloopt verschrikkelijk, hectisch, te veel avatars op de cursusplek, dus veel vertraging en mensen lezen niet... Dus alle aankondigingen en informatie ten spijt; het werd een druk zootje. Maar uiteindelijk erg veel complimenten, tips (in spel-dollars natuurlijk, geen echte klinkende munt) en steun van een paar serieuze studenten.
Kwart over 10, snel douchen en hup naar boven waar we felix en zijn vrouw goedenavond kussen en nog net de speech van de burgermeester meekrijgen. Waar we dit jaar uit op kunnen maken dat het jaarlijkse dorpsfeest het Kersenfeest is, met een hoog gehalte aan vogels. Veel kersen hier dit jaar, maar weinig oogst. Al het fruit is dit seizoen peperduur en dit zonder te overdrijven, door de koude natte lente.
Ik kan me deze show van vorig jaar nog herinneren. Die show had op ons alle drie een enorme impact! (Titel van dit bericht is de link naar die beleving, klik & go)
Alle dorpsverlichting gaat uit;
Het sluitstuk wordt geopend met 2 enorme knallen, meer knal dan vuurwerk en iedereen is abrupt stil. Ik ga vrij op de weg staan met niemand voor me. Alleen de contouren van de kerk met op de voorgrond de lindebomen zijn zichtbaar tegen een vaag door de maan verlichte hemel.
De muziek start, mijn lievelingsmuziek voor de mooie momenten in het leven. Muziek die echt op mijn begrafenis mag klinken. Niet treurig of meeslepend adagio, maar harmonieus vol levensvreugd. Het is ierse muziek met veel parallellen met de traditionele muziek van deze regio. Dat moet je kennen, anders haal je het er niet uit, Lord of the Dance doet het nog het meest aan denken.
Altijd, maar dan ook altijd, waar ik ook ben, wat ik ook doe, dit nummer laat me volschieten, hoe ik me ook voel op dat moment.
En hier sta ik dan op een zwoele zomeravond laat, net gedoucht alsof ik als kind uit m'n bed mag komen om vuurwerk tijdens nieuwjaar te mogen zien.
Barstenvol input van deze week, deze dag, een filter in mijn hoofd voor indrukken dat eruit moet zien als een grootmazig net. Typisch Tien, zullen mensen die me kennen denken, als ik dus met volle maan loop te hyperen na zo ontzettend veel intense dingen om me heen. En dan nu VUURWERK.
Terwijl ik met een gekanteld hoofd overweldigd word door een heuse 'Kunst-'Happening van muziek, knallen, kleuren, en geuren met een flinke dosis impressie's, kan ik niets anders doen dan een moment extase te ervaren zonder ook maar 1 enkel stofje van buitenaf.
Ik begrijp later waarom mensen wel eens een pilletje slikken, die krijgen in hun leven zulke momenten niet door. (Zouden hun filters misschien potdicht zitten??)
Het schiet als een toepasselijke pijl door mijn hoofd dat mijn lijf, mijn ziel, mijn geest even één en dezelfde zijn. Dat ik hier moet zijn, dat het volstrekt logisch is dat ik hier en nu ben. Dat ik dit tot me mag nemen, dat dit een leven is waar ik me één kan en mag zijn. Weer een kado'tje. Het hyperen luwt tijdens deze beleving, dit sluitstuk, deze show. Het sluit voor mij de eerste fase van het emigreren af.
Na dit openingsnummer volgen er voor mij nog meer muziekmomenten die extra kracht krijgen door het vuurwerk, die overweldiging. Maar zodra ze de muziek niet meer vloeiend over laten lopen, wordt het effect ook minder. Voorbeeld van een korte heftige kick. Precies lang en goed genoeg me te laten voelen dat ik die 10 km niet meer kan hardrennen. Terwijl ik op de heenweg net de wens nog uitsprak om te gaan hardlopen om mijn energie kwijt te raken.
Na het vuurwerk, terwijl we in de zachte lucht langs de kermis lopen, hypert het alleen nog in mijn hoofd. 'Woordenvloed, die duiz'len doet.' Zoals ooit mijn opa schreef, in zijn pakkende analyse van een kleinkinds zijn en karakter, in mijn poezie-album. De kermis bestaat uit 4 attracties gepropt op een klein plein, waar het Salle de Polyvalante/dorpshuis staat en de kapper, te weten; suikerspinnen-pak-'n-bak, draaimolen, 2 kramen met spel-&-win glitters en glammers (en rotherrie dat ze kermismuziek noemen), 1 voor de kleintjes, 1 voor de grote mensen.
In de auto naar huis met het groot licht aan en stilte, komen de woorden.
Zou ik nu dan eindelijk lekker kunnen gaan slapen??
Mag ik even pauze van je, lieve maan?

De bewolking voor de beloofde regen van morgen drijven langzaam de gorges in, voor de maan....