Een hele mooie zomerdag die voor ons altijd begint in de wolken; dichte mist.
Terwijl ik via de mobiele telefoon met de servicemonteurs in de weer ben, dringt de zon er doorheen en verschijnt een echte zomerhemel zo blauw, zo blauw.
Warm is het nog niet en een fris windje verkoeld, zeker ook de dakdekkers die anders rond deze data staan te bakken op de smalle steigers en de gloeiende lauzen op maat tikken en plaatsen en met zweterige vingers de spijkers in het hout slaan of het zwarte papier bevestigen wat de lucht laat zinderen als net gelegd asfalt.
Soms is het net of de insecten hier gemuteerd zijn tot monsterlijk grote beesten. Deze kever meet wel een cm of 6.
Zodra ons internet weer in de lucht is haast ik me naar de overkant om een berichtje af te geven voor de eigenaar van dat leuke huis dat te koop staat. Thuis ga ik gelijk koken, dus het brandjes blussen in SecondLife moet maar even wachten.
Na het eten was ik getrouw af en bedenk me dat ik echt geen zin heb en geen haast ga maken met dat computer-werk. Eerst lekker even opwarmen in de zon met een fijn boek.
Joppie doet met me mee.
Daarna toch maar even de klant-berichtjes afwerken, dan heb ik de avond voor m'n eigen ding.
Marc is ook opgelucht dat 'we weer in de lucht' zijn en heeft ook weinig tijd nodig voor de opgestapelde vragen.
Weer moeten we wennen aan het hebben van internet. Een paar dagen zonder laat ons zien dat het ook anders kan. Alleen geen telefoon is op langere termijn een groter probleem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten