Zaadjes

Iedereen weet wat er gebeurt als je eind april een zonnebloemzaadje in de grond stopt op een zonnig plekje en het regelmatig water geeft; Het zal ontkiemen en van heel klein plantje uitgroeien tot een hoge sterke plant met een enorme bloem, of meer. Mits je de plant in de gaten houdt en zo nodig steunt. Net zo'n voorspelbaar effect hebben andere zaadjes. Nu doel ik niet op die tastbare kleine natuurlijke dingetjes die je letterlijk in de (pot)grond moet stoppen. Meer op de ontastbare vorm van zaaien met hetzelfde voorspelbare effect van relationeel oogsten. Door een twee en een halve week ergens anders te vertoeven, andere dingen te zien, te eten en te doen dan ik normaliter thuis doe, kom ik op allerlei ideeen die gerelateerd zijn aan mijn relaties; zaadjes!. Ik heb veel relaties, want Marc is natuurlijk niet de enige. Denk nu niet dat ik er een rij mannen op na houd, dat zou wat zijn. Maar mijn echtgenoot is natuurlijk niet de enige met wie ik een relatie onderhoud, misschien moet ik die andere relaties vriendschappen noemen, maar dat vind ik wat flauw uitgedrukt. Nee, ik voel me gerelateerd aan veel andere mensen en eigenwijs als ik ben heb ik dus veel relaties die een zeker onderhoud nodig hebben. Dat onderhouden doe ik graag met zaadjes zaaien wat soms het product storm tot gevolg heeft. -Wie wind zaait zal storm oogsten.- Nu hoor ik een paar lezers al denken; noem het liever knuppels in het hoenderhok smijten! Ook goed, ik heb de pest aan aanpappen en nat houden en schep mijn eigen duidelijkheid op mijn moment, ik aanvaard de verantwoordelijkheid van de consequenties, ik was degene die dat zaadje in de grond heeft gestopt. Maar dit zijn de zwarte zaadjes die alleen zichtbaar worden, omdat er ook witte zaden zijn. Daar wil ik me even op richten in deze log. 

Ik stuurde Marc afgelopen weken een paar van die veel belovende zaden, ik weet dat hij nieuwsgierig is naar de bloem, of wordt het een struik, een boom misschien die pas schaduw geeft als we oud en versleten zijn? Vaak groeit er gras over zaailingen, niks erg, ik heb wel geleerd aan wie ik zaden geef voor een gewenst effect, want sommige zaden hebben gewoon jaren nodig om rustig te rijpen onder de grond om soms als een irritante paardenbloem in een strak gazon de kop op te steken. Zeer aantrekkelijk voor insecten om van 1 bloem hele velden te creeeren die op een afstand het oog zo strelen kunnen. Zaden die de neiging hebben lang latent te blijven vind ik iets leuker, spannender, je weet maar nooit wanneer de aarde vruchtbaar genoeg is en de weersomstandigheden net in balans zijn met de aarde om het onverwacht te laten ontkiemen. 

Onbekende zaden die er vreemd uitzien en waarvan ik echt niet weet wat voor iets eruit komt, zijn het aller leukst. Wat, hoe, wanneer? Spannend. Wat dat betreft kan ik een secreet zijn, want windzaden vallen ook onder deze categorie en ik ben een liefhebber van stormen. Onstuimig, natuurlijk, onvermijdelijk om rommel op te ruimen, mee te laten spoelen door een modderstroom die vele zaden bevatten kan. De windkracht 9 of harder die alles afstoft en samen met de regen grote gebieden opfrist en natuurlijke selectie toepast door zieke en zwakke bomen om te laten vallen. De kringloop der dingen betreft niet alleen de natuur. Ook relaties, vriendschappen, stappen die de mens durft te zetten, of juist stevig blijven staan als die storm over je heen raast.
Zo kreeg ik van de zomer een email van een via-via-kennis in Nederland over het blijven volgen van mijn weblog Deel 2. Hieruit kwam een briefwisseling voort -klinkt beter als het heen en weer sturen van emails en ze hebben allemaal een nette aanhef en afsluiter- die ik ervaar als een flinke zak met gemengd bloemenzaad, geschikt voor zware kleigrond of arm zand en alles daar tussenin. We blijven zaden uitwisselen en weten dat we nooit samen naar de bloemenzee zullen kunnen kijken of onder dezelfde boom van de schaduw zullen kunnen genieten. Maar dat blijkt er in deze 'relatie' niet toe te doen, het gaat om het uitwisselen van, het delen. De penvriend, zo, das een oude, zette me aan tot het vinden van nieuwe zaden, dit keer een website die ik sprankelend en fris vind en met jan en alleman delen kan, en wil. Vol Lust is een leuk zaadje dat nu rijpt in beide M-en ennuh.... Geduld is een schone zaak.