Het blijft ons verrassen, wij die gewend zijn aan een zeeklimaat, waarbij het weer toch vaak een beetje in gemiddelden blijft hangen met hier en daar een uitschieter en de seizoenen rustig in elkaar overlopen.
Maar hier!!! ......
De kou van een dag of wat geleden, ongeveer 24 uur met lange broeken en een jas aan, sloeg over in benauwende warmte, een muur waar je tegenop loopt als je naar buiten gaat, een hitte die je traag maakt en bij alles dat je doet en denkt het zweet doet uitbreken.
Vanochtend begon het te waaien, de wind die boven in Lo Mur nog lekker was, voelt bij ons aan als een woestijnwind. Ik had me bij zulke winden niets voor kunnen stellen, per vandaag kan ik dat wel. Alsof er een windmachine achterin een sauna is gezet en de deur open staat. Onvoorstelbaar.
Net als een week -15 en een dag na die week in je shirt tussen de middag buiten kunnen eten. Of de stortbuien met onweer als begeleider die je doen schudden en het huis laat beven, met een 10 minuutjes na de opklaring de turkse stoombad-nevelen om je heen.
's Ochtends met heel veel lagen aan buiten gaan werken om jezelf een beetje warm te maken en dan 's middags in je hempje lopen terwijl het zweet in straaltjes over je rug en achter je oren loopt. 's Nachts een flink pak sneeuw en voor je je slee uit het vet gehaald hebt kun je alleen nog maar glijden op de kale rotsen en de korrelige paden.
Landklimaat, dat verrast ons nog altijd en we hebben nog lang niet alle uitingsvormen van het bergweer meegemaakt. Heerlijk, dat dat ons nog steeds kan verrassen.
Maar hier!!! ......
De kou van een dag of wat geleden, ongeveer 24 uur met lange broeken en een jas aan, sloeg over in benauwende warmte, een muur waar je tegenop loopt als je naar buiten gaat, een hitte die je traag maakt en bij alles dat je doet en denkt het zweet doet uitbreken.
Vanochtend begon het te waaien, de wind die boven in Lo Mur nog lekker was, voelt bij ons aan als een woestijnwind. Ik had me bij zulke winden niets voor kunnen stellen, per vandaag kan ik dat wel. Alsof er een windmachine achterin een sauna is gezet en de deur open staat. Onvoorstelbaar.
Net als een week -15 en een dag na die week in je shirt tussen de middag buiten kunnen eten. Of de stortbuien met onweer als begeleider die je doen schudden en het huis laat beven, met een 10 minuutjes na de opklaring de turkse stoombad-nevelen om je heen.
's Ochtends met heel veel lagen aan buiten gaan werken om jezelf een beetje warm te maken en dan 's middags in je hempje lopen terwijl het zweet in straaltjes over je rug en achter je oren loopt. 's Nachts een flink pak sneeuw en voor je je slee uit het vet gehaald hebt kun je alleen nog maar glijden op de kale rotsen en de korrelige paden.
Landklimaat, dat verrast ons nog altijd en we hebben nog lang niet alle uitingsvormen van het bergweer meegemaakt. Heerlijk, dat dat ons nog steeds kan verrassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten