BIZ en VW's

Veel lezers weten het al; we zijn actief in virtuele werelden. Begonnen in het Amerikaanse zinkende schip dat Secondlife heet. Voor, ik durf te stellen, 98% van de mensen die uberhaupt weten wat een virtuele wereld is, zal het overkomen als spielerei en naast het online gamen niet veel meer inhoudt dan een dom equivalent van TV kijken; niks doen, ontspannen, zo u wilt. Ergens is dat jammer, want we erkennen wel de kracht van sociale netwerken waarvan we en masse gebruik maken getuige de meer dan 1 miljard gebruikers van Facebook, dit als een enkel voorbeeld. Maar ontkennen de overige mogelijkheden; Netwerken, creativiteit, inspiratie, kunst en vooral cultuur, omdat virtuele werelden beschikbaar zijn voor iedereen die internet heeft, dus vele mensen bevat uit net zoveel culturen. Uiteraard startte er tijdens de hoogtij dagen van één van de eerste virtuele werelden 'Secondlife' een heuse Nederlandse media-hetze tegen deze vorm van netwerken, zaken doen, creativiteit en ontplooiing, want het zou 'gevaarlijk en verslavend' zijn. (Even terzijde; als de verslaving geen invloed heeft op het fysieke gestel, wil ik graag een beroep doen op soft-verslaving en hard-verslaving, het verschil. Gokken en virtuele werelden kunnen als verslaving de inhoud van je portemonnee 'pakken'. Drugs, drank, voedsel, sex, sport (vlak hem niet uit) en medicijnen nemen vaak beide in beslag, alles omvattender durf ik te stellen.) Typisch Nederlands om eerst te wijzen op de gevaren om daarna de andere kant van een nieuwe hype volledig te vergeten. Het negatieve blijft tenslotte makkelijker tussen de oren hangen als het positieve. Breek me als ras-optimist over dit gegeven de bek niet open.

Maar vanaf het begin van de wereldwijde crisis die oktober 2008 zijn aanvang had, zien wij geen vermindering van de verslavingen die direct invloed hebben op de fysieke gesteldheid, die lijken te vermeerderen. Wel nemen de verslavings'gevallen' af, die enkel direct invloed hebben op de portemonnee alleen.

To the point; we hebben er weer een nieuwe virtuele wereld bij; CloudParty. Naast Inworldz, Spoton3D en Secondlife waar de inhoud gemaakt wordt door de gebruiker zelf, wij dus, onder andere. En dit niet omdat we verslaafd zouden zijn aan het spel-element. Juist door het werk dat we hier verrichten dat ons afgelopen 5 jaar toch niet echt windeieren heeft gelegd en ons uitstel van hypotheek-executie geeft. Nog steeds? Ondanks dat Secondlife een zinkend schip is dat de Amerikaanse vlag voert? Ja, nog steeds, al is het bij lange na niet meer voldoende. Wat mij hier ook vaak het toetsenbord doet beroeren, om deze zorg toch te kunnen uiten. Secondlife, Inworldz, Spoton3D en ook Cloudparty hebben hun wieg in Amerika staan. Maar er zijn wat verschillen tussen de nieuwe Cloudparty en die andere werelden. Cloudparty bevuilt je systeem cq. computer niet. Het is enkel een website in tegenstelling tot de vele andere virtuele werelden. Ook zijn ze gestart als app. van Facebook, nu inmiddels verbetert omdat je juist geen Facebook-account hoeft te hebben, open de website en je bent er, simpel. Als sociaal netwerk dus nog eenvoudiger en toegankelijker dan het aan regels gebonden Facebook of het downloaden van zware software van bovengenoemde andere virtuele werelden.

 Juist doordat Cloudparty 'maar' een webpagina is, schept het des te meer mogelijkheden voor de gebruiker. Sociaal netwerken, creatief en interactief bezig zijn, delen, marketing, onderwijs, kunst en cultuur; het ligt voor het oprapen. Jammer dat het gros het afdoet als 'spelen', als minder dan TV kijken dat alles behalve interactief is, vaak demotiverend in plaats van stimulerend, niet interactief of creatief.

Nu is de interface in deze virtuele werelden niet altijd even gebruiksvriendelijk. Gelukkig gaat deze vlag voor Cloudparty niet op. Een Iphone-menu met eenvoudige apps als menu-icoontjes maken het de gebruiker wel erg makkelijk.

Voor ons zijn virtuele al een jaar of 5 broodwinning, creatief, delen ,leren, communiceren, marktwerking en pure business; BIZ. Secondlife als het zinkende schip noodzaakte ons tijdens de regenperiode hier in de jungle verder te kijken en open te blijven staan voor een mogelijkheid gebruik te maken van de luxe die we hier hebben in de vorm van internet. Uiteraard draaien congressgebouwen, cateringbedrijven, luchtvaartmaatschappijen en de staat enig verlies, want deze virtuele platformen bieden een mogelijkheid om vanuit huis en kantoor de zaken te doen, wat erg veel geld kan schelen, mits je de potentie wilt gebruiken. De 3D kledingstukken die Marc ontwerpt, voorzie ik van een mooie stof. De website van Cloudparty biedt een 3D preview op de ontwerpen, vriendin Rebecca in Amerika naait de ontwerpen en verkoopt ze. Een voorbeeld van de mogelijkheden. Nog een voorbeeld; Prachtige sierraden die eerst ontworpen worden in een virtuele wereld en naar de realiteit omgezet worden door middel van het 3D-printen. Relatief schone business dus en voor de kleinere en startende ondernemer toegankelijk. Ook onderwijs ontbreekt niet en kennis wordt vaak op professionele wijze gedeeld.

Inspiratie in de pure vorm, (moderne) kunst, figuratief en abstract, wiskundig haast, geeft ons inspiratie tot het maken van weer andere inhoud (content) die voor anderen weer tot inspiratie dienen. Een schilderij is plat, in virtuele werelden zijn de schilderijen 3Dimensionaal. Naar een concert kunnen we niet, maar in die virtuele werelden ga ik regelmatig naar een live concert van de kleinere muzikanten en bands, naar toneelvoorstellingen compleet met podium, coulissen en applaus.

Het platform dat geboden wordt door virtuele werelden is geen eenrichtingsverkeer. Veelal is er een actieve kern van mensen die uit alle windstreken samenkomen om de virtuele omgeving vorm te geven, verder te ontwikkelen en het prettiger toeven te maken, interactiever. Voor iedereen wat wils, de creatieveling, de scripter, de zakenman en -vrouw, de gewone gebruiker, de verkoper, de ontwerper en de kunstenaar. Ze zijn allemaal van de partij en vertegenwoordigen toch een groot gedeelte van de landen die de westerse wereld rijk zijn. Toegegeven; de Somalier tref je er niet aan, evenmin als een Noord-Koreaan of Balinees.

Voor zover mogelijk werken we dus graag in virtuele werelden met potentie. Een grote wereld waar we makkelijker contact maken met andere mensen, ook al gebeurd dit vaker in het Engels dan onze eigen taal of het Frans dat we nog beter onder de knie moeten krijgen. Maar de kansen die we zien om Frans te praten laten we niet liggen, net zo min de Fransen die een kans zien hun Engels bij te spijkeren. Ik leer erg veel over het grafische programma Photoshop en de verkopen van die 3 dimensionale kledingstukken liegen er niet om, al hoewel het geen vetpot is als 1 Coin in het spel 0,02 dollarcent is. Pure opportunities voor de momenten waarom we niet buiten kunnen werken. 

Niet echt geschikt voor mensen die 40 uur per week al 'verplicht' achter de computer zitten, of 'niks' willen doen, of de beschikking hebben over mensen van vlees en bloed die je amper kunt ontlopen in plaats van dat je er een 30 minuten voor in de auto moet kruipen.

Business en virtuele werelden, voor ons is het 1 pot nat, onmisbaar, uitdagend, leerzaam, sociaal, interactief en we blijven een beetje bij de tijd. Want Koning Alex heeft van mij al een T-shirt gekregen om te laten zien dat hij het voordeel van de twijfel krijgt, dit nog voor iedereen het in Nederland wist....