We puffen, hangen, slapen, proberen binnen te werken...
We stralen alleen nog maar zweterige warmte uit...
De kersen hebben ALLEMAAL het aaltje van de kersenvlieg in zich.
Edith en Harry zetten zich moedig aan het ont'alen' en ontpitten.
Zodra ik ze vertel wat die aaltjes zijn en wat die met de kersen doen, gooien ze het bijltje erbij neer.
Zetten de emmers en pannen in de keuken, mesjes in het aanrecht en gaan huns weegs....
Ehm.... maar die kersenjam van vorig jaar is hetzelfde en wordt gretig op brood gesmeerd..... Ik zit in dubio.... Gooi ik de kersen weg? Of maak ik net als vorig jaar kersenjam, kersensiroop en kersengelei? Je krijgt er niets van, ze zijn ont'aald' en de jam is gekookt.
Misschien omdat er op het internet staat dat kersen direct 'oneetbaar' zijn als er een aaltje in zit? Terwijl we vanochtend kersen zo van de boom hebben gesnoept, met aaltjes!
Soms is wat niet weet, wat niet deert toch beter. Heeft mijn oom toch gelijk toen hij eens zei; "je moet niet alles willen weten".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten