Soms moet er een scherp bericht uit. Eén die kan confronteren en shockeren. Na het gebeurene met/van Castel, kregen we natuurlijk reacties en niet alleen openlijk als reactie op de weblog. Ook via mail of afgekeerde ruggen van (enkel) Nederlandse kennissen en zelfs vrienden hier ter plekke. Dat wisten we en het is goed!
Toch moet me iets van het hart dat pittig is. Pittig voor de mensen die het beter weten. Pittig voor de mensen die ons afrekenen op onze beslissingen.
De ingesloten film heb ik in 2008 gedownload en bekeken. (93 minuten) De link was gepubliceerd in het magazine Ode en we hebben hem beide gezien. Niet zonder tranen en slapeloze nachten of met onderbrekingen. WIJ kunnen deze film niet twee keer zien en de beelden zijn op onze netvliezen gebrand.
Deze film heb ik gepubliceerd voor de mensen die het lef hebben ons te veroordelen.
Dat zij ook het lef hebben deze 93 minuten non-stop uit te zitten en alle beelden tot zich door te laten dringen. Het lef hebben met een gerust geweten zichzelf dierenvriend te noemen en toch;
Vlees en vis eten, lederen kleding en assecoires dragen, medicijnen gebruiken waar ze 'beter' van worden, en er van overtuigd zijn dat ze goed met hun huisdieren omgaan. Juist voor hen, om te laten zien dat zij hun handen niet in onschuld kunnen wassen als het om moord en doodslag gaat of het nemen van verantwoordelijkheid ten opzichte van de aarde en alles dat daarop leven mag.
Deze film is zeer schokkend, niets is in scene gezet.
Ik voel me ook niet verantwoordelijk voor de gevolgen van het bekijken van deze film. Mijn bedoeling is alleen om een beetje realiteitsbesef te geven aan de mensen die ons bij wijze van spreken door het slijk halen en totaal niet beseffen dat ze hun ogen sluiten voor de realiteit waar we allen, 6 miljard, in leven.
Lieve M&M
BeantwoordenVerwijderenIk eet vlees, en ik draag lederen schoenen. En nee...ik heb de film niet bekeken, en ja.....ik sluit mijn ogen voor al dat dierenleed. Realiteitsbesef is volgens mij juist : neem geen hond als je een kattenmens bent, zorg dat je huisdier gesteriliseerd is als je geen puppy's wil, en draag de gevolgen van je handelen als dat toch gebeurd. Onze Roxy komt uit het asiel en is gesteriliseerd. Een aangelopen poes werd opgevangen en er is een goed huis voor gevonden, want ik ben geen kattenmens. Mijn onbegrip zit in die hoek : ik volg jullie blog vanaf het begin, jullie maken dagelijks mee wat de gevolgen van jullie beslissingen zijn. Ik had een andere oplossing verwacht.
lieve 10 en Marc,
BeantwoordenVerwijderenIk wil je een riem onder het hart steken.
Wij vinden het moedig en verstandig wat betreft de oplossing van jullie met de jongen van Castel.
Wij weten ook dat jullie voor Castel een goed huis zullen zoeken .
Ik weet allang dat wij mensen meestal onze ogen sluiten voor dierenleed zoals je aangeeft.
Veel mensen gaan daar niet bewust mee om.
Er tegen strijden is een bijna onmogelijke taak, dat beseffen we, daar een ieder toch het liefst het voordeligste vlees eet etc.
Ook kopen de mensen gewoon hun Japanse producten door terwijl ze weten dat er nog steeds walvissen worden gevangen door deze Jappen.
Ook tonijn ed. wordt nog door iedereen gekocht met gevolg dat het te laat is.
Vervelender vind ik het dat deze mensen ook vaak erg lacherig doen als je laat weten dat je op de dieren partij stemt omdat je met dierenleed begaan bent.
Dus trek het je niet aan !!!
Liefs
Peter en WIlma
Betty, lief van je dat je je uitspreekt! En ja, de gevolgen van beslissingen, terwijl we vaak niets te kiezen hebben en beslissingen niet altijd keuzes zijn :-( BEDANKT VOOR JE BEGRIP!
BeantwoordenVerwijderenJe maakt me nieuwsgierig naar wat je had verwacht van ons? (Het afkopen van onze verantwoordelijkheid door hen naar de dierenarts/asiel te brengen was onze 2e keuze met dito resultaat.)
En Peter en Wilma, het doet ons goed jullie begrip ook te mogen ontvangen!! "Je hebt geen idee", zou ik haast willen zeggen.
Wij erkennen onze beslissing en de gevolgen. Maar wij zouden het bij nader inzien, na deze ervaring een (niet voorkomende) volgende keer hetzelfde gehandeld hebben daar er voor ons geen andere optie was, waar we ons goed bij konden voelen. Dat blijft toch het belangrijkste.
Lieve Martine,
BeantwoordenVerwijderenIk heb even op je reaktie gekauwd en geproeft of er cynisme inzat, maar ik denk het niet.
Iedereen heeft altijd en overal de mogelijkheid om te kiezen. De keuze die je maakte was een hond in huis te nemen. Het was jullie keuze om Castel niet te laten steriliseren en het zou dus ook je keuze hebben kunnen zijn om voor de puppy's een goed tehuis te zoeken, of er anders zelf voor te zorgen. Ik meende ook uit je blogs te begrijpen dat je die optie gekozen had en ik vraag me af of jullie je daar niet beter bij hadden gevoeld. Vandaar mijn onbegrip......
Geen aanval, geen verwijt (wie ben ik trouwens om iemand iets te verwijten ) alleen een niet begrijpen. Sorry als je dit zo aangevoeld hebt, dat was zeker mijn bedoeling niet.
Betty
Nee, Betty, cynisme zit er zeker niet in. Ben juistblij met oprechte reactie's waar duidelijk een mening in zit. De hond nemen was gebaseerd op onze wens een waakhond te hebben hier. Enkel en alleen voor het waken. Om niets anders. Tijdens die ene maand proef moesten we beslissen, houden of weer terug geven. Wij dachten dat honden dat zeker kunnen leren, een blaf geven als er mensen op het terrein stappen. Onze enige eis eigenlijk. Maar na die ene maand was Castel echt nog niet gewend en kenden we haar karakter bij lange na nog niet. Haar leren kennen en zij haar nieuwe thuis heeft langer als 6 maanden geduurd. De 2 eerdere keren dat ze loops was, zette ze, zoals nooit, een poot buiten het terrein om het huis. Laat staan dat ze 21 km verderop gesignaleerd werd. Deze derde keer dat ze loops was dus wel. Het heeft ons zeer verbaasd, de vorige eigenaar ook, die haar als pup kocht (als zijnde een fantastische jachthond, wat ze niet bleek te zijn).
BeantwoordenVerwijderenHet was dus geen keuze haar niet te steriliseren, het was niet aan de orde, in z'n geheel niet.
Volgende beslissing te ja, te nee; een ander huis zoeken voor de pups; in deze regio onmogelijk. Dit wil je misschien wel aannemen , maar het toch moeilijk te geloven vinden. Maar de mensen hier hebben al een hond (voor het waken of het jagen) en voor de gezelligheid nemen de franse boeren geen hond. Als ze wel een gezelschapsdier willen, kopen ze een raspup waarvan de ouders bekend zijn, met papieren. Er had misschien 1 uitzondering tussen gezeten, Betty, maar dat is als expat zoeken naar een speld in een hooiberg. Wij hebben geen tijd voor zo'n zoektocht. De aanhoudende crisis forceerd ons steeds meer te werken voor geld. Dit is pure overlevingsdrang.
(de bank koopt er niets voor als je zegt niet meer te kunnen betalen omdat je geen tijd hebt om te werken, omdat je pups belangrijker vind.)
Voor 5 pups en een mama hond zorgen, opvoeden enzovoorts is geen makkie. Dat moet je kunnen, willen, honden begrijpen, daar zit zoveel werk in.
Ik ben ontzettend blij dat je je onbegrip en teleurstelling over onze beslissing in deze wilt uiten. Dat geeft mij de kans het toch te blijven overwegen. "Hebben we goed gehandeld of hebben we een oplossing over het hoofd gezien?"
Ik blijf bij m'n gevoel dat er weinig te kiezen viel Betty. Castel blijkt en blijft een zeer onderdanige lieve hond zonder territorium-drift of beschermende inborst voor alles op haar terrein. Zij ervaart het hier niet als 'van haar'. Ze is meer een hond van 'sorry dat ik besta'.
En je reactie ervaar ik zeker niet als verwijt of aanval. Meer als het openhouden van een discussie van iets dat in de taboe-sfeer hangt. Wat onbespreekbaar is, waar je niet openlijk over praat. Net als met het ruimen van gezonde geiten, jonge katjes, gekke koeien of het aborteren van foetussen waar een kleine afwijking aan gevonden is. (het gebeurd)
Nu is het weer een lang verhaal geworden :-) tjonge...
Stop je te verontschuldigen voor een beslissing/handelen/mening ! Je bent alleen aan jezelf (en aan je partner) verantwoording schuldig. ( en al helemaal niet aan de willekeurige lezer van je blog )Ook dit was de bedoeling niet :-)
BeantwoordenVerwijderenGa lekker uitwaaien, probeer je zorgen los te laten en geniet van het daar en nu.
lieve groet Betty