Hotel met Kersen

De hectiek gaat gewoon door. De things-to-do lijstjes worden ook steeds langer. De warmte maakt je stroperig en zorgt voor volle wasmanden en een douche met een burn-out. De agenda staat vol met activiteiten, van feestjes en voetbal tot rommelmarkten en geplande mini-vakanties, maaiwerk en een wandeltocht, een vismiddag en een dagelijkse yoga-uurtje.
In mijn hoofd is het ook veel te druk en met lijstjes op papier probeer ik orde te scheppen. Toch vergeet ik brandstof voor de bosmaaier als we deze ochtend bij Gus willen gaan maaien. Althans; ik maai en Edith wil graag de kersen plukken. Drie weken geleden hing de boom al zwaar vol met groene kersjes. Wel een beetje laat en de emmers gaan op de gok mee met in ons achterhoofd dat dit dorpje ook veel vogeltjes kent die zich vol kunnen stoppen tot ze niet meer kunnen vliegen en een plekje tussen de schapen moeten zoeken die het weiland kort houden.
De rode landrover staat bij de garage, dus de ladder moet maar even geimproviseerd op het dak van de blauwe LaRo. Wat niet lukt zodra Edith met de ladder in de aanslag staat, want de ringen op de rails op het dak zijn verdwenen. Geen idee waar die liggen opgeborgen, dus dan maar op de gok zonder ladder de boom in.
Maaien is ook nog niet nodig door de warmte; het gras groeit geen centimeter. We klimmen de boom in met wat trapjes uit de schuur daar en plukken en klimmen zo een uurtje terwijl een windje opsteekt die een weersverandering aankondigt. Zou er dan eindelijk regen (en onweer) komen??? We snakken naar een frisse bui, de moestuin naar water.
Thuis maak ik een uitgebreide rijsttafel met de kippenpoten en nassi die Harry meebracht. We eten te veel en moeten allemaal rustig uitbuiken wat ons een halve middag kost. (En een uur afwassen, maar dan is het huis en de keuken ook weer glad en klaar voor de avond)
Ik krijg weer de emigratie-ervaringsdeskundige-vraag van www.het-roer-om.fr; Of ons huis tijdens het zomerseizoen een hotel lijkt en hoe we dit ervaren?
Antwoord voor de nieuwsbrief van juli;
Ja, wij ervaren ons huis als een hotelletje, een heel erg kleintje zonder sterren weliswaar.
Ieder bed bezet, extra huisdieren over de vloer, de poesjes wat van slag, en wij als gastheer en -vrouw ook.
Je wast en kookt voor een dubbel aantal bewoners en wilt dat ze vakantie kunnen vieren met de grote V.
Je wilt je gasten ook onderhouden, sociaal gezien, ze de leuke plekken in de omgeving laten zien en natuurlijk tijd vrij maken om met elkaar ook leuke dingen te doen.
Je wilt het huis netjes houden, met zoveel spulletjes erbij en het schoonhouden in verband met de broeiierige hitte. Je wilt ze dat koele rosétje niet onthouden of een verfrissend biertje, ook al heb je een tafelkoelkastje. Je wilt niet dat ze misgrijpen in de keukenkastjes of eerst zelf een glas af moeten wassen voor ze hun dorst kunnen lessen.
Dat ervaren we als erg erg hard werken. Met zoveel plezier!
Het voelt een beetje tegenstrijdig. s' Winters wonen we zo geisoleerd en is het weer wat minder fijn om gasten te ontvangen. We snakken dan naar sociaal contact en bezoek, dat niet komt.
's Zomers moeten we alles een tandje lager aanpakken terwijl het hoogseizoen is kwa werkzaamheden. Volle lange dagen dus en dan is het Vakantie-tijd voor familie en vrienden, die eruit willen om even niet te werken, te luieren en te wandelen. Bij te praten na het elkaar zolang niet gezien te hebben. Je wilt je gasten niet aan het huishoud werk zetten. Je wilt ze ook niet te vaak alleen laten, het ze zelf alles maar uit laten zoeken. Je wilt je in tweëen delen, ach nee, in drieëen, zodat je zelf ook af en toe een siësta hebt of tijd om even te relaxen.
Maar vooral wil je genieten van het bezoek waar je zo lang naar uitgekeken hebt!
De balans hierin vinden is een uitdaging op zichzelf. Wij zijn dan ook eerlijk naar alle gasten toe. Een paar extra huisregeltjes waardoor alles kan en mag en wij bij onszelf kunnen blijven zonder overspannen de oogstmaanden in te gaan. Soms zijn de huishotel-gasten juist extra welkom. Ze laten ons even loslaten, ontspannen en geven ons tijd even stil te staan in de lange warme zomerrun!!
Ja, wij hebben een gratis hotelletje. Een heel kleintje weliswaar. We zijn er heel blij mee. Het geeft ons inspiratie, gezelschap, terugkoppeling en hulp in de dagelijkse beslommeringen.