De mannen alleen

Ik bel Marc even als we op de eerste avond in Carcassonne op een terras de salades eten. Geen nieuws van beide kanten, een levensteken, meer niet. De dag erop hebben we geen bereik, ook dan hebben we geen contact. Alleen zaterdag als we al vlakbij huis zijn laat ik even weten dat we de avondboterham thuis niet halen.
Ze hebben zich prima vermaakt. Harry neemt mijn hoofdtaken over met het grootste gemak. De keuken is schoon, er is goed gekookt de afgelopen drie dagen. De honden hebben veel gewandeld en gezwommen, de muur van hitte hebben ze goed doorstaan. Er is een wasje gedraait en opgeruimd en de keuken is spik en span.
Het werk dat ze verzet hebben is gigantisch.
Het schuurdak is bijna helemaal afgeruimd van lauzestenen (60m2), de planken verwijderd en in kachelgrootte gezaagd en in de schuur gelegd. Er zijn 2 kleine visjes gevangen met te weinig vis eraan, maar toch. (teruggezet uiteraard) Achter het zwembad is er hout verplaatst, de schuur in, om ruimte temaken voor een kippenhok. Simon is een dag komen helpen met de schuur. Marc heeft een flink aantal houtverbindingen hersteld in de schuur die de dakconstructie ondersteunen. De moestuin heeft water gekregen, de schouwbalken zijn netjes afgewerkt met licht vuurvast cement, de boontjes zijn geplukt en opgegeten, voor zover we boontjes hebben dit jaar. Teveel om op te noemen.
En ze gaan zelfs op zondag onverminderd door.... Zo zie je maar, de wereld draait gelukkig gewoon door, een fijne geruststelling.