Gasten

Vandaag moet het huis op orde. Het wordt schipperen met de kamers. Edith krijgt de keuze tussen mijn kamer of de bar. Waar het rustiger is en veel koeler. Het zijkamertje boven is net een droge sauna, dat gun je alleen de slapers die gaan liggen en gelijk slapen. Denk ik dan aan iemand??
Ja, m'n schoonvader Harry. Die van de week een mailtje stuurde of hij langs mag komen met zijn hondje Miska. Harry wil er graag even uit, zit niet makkelijk stil en kan ook zichzelf goed vermaken.
Maar we moeten dan wel wat verbouwen in huis. De zijkamer staat vol met kampeerspullen, dekens en kussens, winterkleding, schoenen en gelezen boeken. Dat zijn er nogal wat.
Verder wil ik graag even flink schoonmaken en moeten we een bed versjouwen naar de bar.
Of ik er nu ga slapen een tijdje of Edith, een bed moet er wel staan. (Weer opruimen daar kan ook geen kwaad)
Castel is een beetje bijgetrokken. Wel haalt ze haar kleden weg, want waar ze bevallen is, hangt nog een geurtje in het hout. Het blijft sneu voor haar, het blijft moeilijk en het luchtte niet op. Het maakt het niet makkelijker een nieuw thuis te vinden voor Castel en een bel is ook niet zo 1-2-3 gerealiseerd...
Gasten zijn afleiding en we hebben veel plannen. Maar veel meer werk die los staan van alle plannen. Een paar dagen avonturieren met Edith, een kamer verven? Bakdag en dus een dagje brem knippen. De moestuin extra handjes geven, want dat kan het wel gebruiken.
Extra boodschappenrondje en natuurlijk ontspannen. Edith neemt haar hengel en visspullen mee, dus hopen we op vele middagen met verse vis!
Het scheelt dat we afgestapt zijn van meewerkende gasten. En Harry en Edith kunnen ook zichzelf goed vermaken en weten de weg hier wel zo'n beetje.
Als er niemand reageert op de oproepen voor Castel, heeft zij nog een speelmakker.
En gut ja; de voetbalfinale! M&M hebben er niets mee, van Harry weet ik het niet en Edith wil die finale graag zien. Maar hier? Nee, dat wordt niets op een staccato-internet verbinding.
Dus zoeken we opties, als een camping met TV. Bij P&W is het internet beter en we zijn daar welkom. Dus zondag zijn we net als 'iedereen' onbereikbaar en in oranje feeststemming.
We zitten alleen met het SecondLife werk. Dat is nu al een enorme berg, gisteren is daar nog wat bijgekomen. Inspiratie vloog over als een 1 meter 80 brede Wouw en zette alle projecten in een schaduw. Daar moeten we echt tijd voor maken, naast alle andere werkzaamheden. Pittig!
Maar ook dat moeten we loslaten en erop vertrouwen dat het goed komt.

We zijn vol verwachting van de gasten. Het zet ons op scherp op een fijne manier, geeft ons een uitdaging -alsof we die nog niet genoeg hebben- en weten dat we heel wat gezellige momenten gaan hebben met elkaar.