Nadat Edith en Marc vertrokken zijn met een ouderwets complete LaRo, kijk ik om me heen en neem het laatste mokje koffie uit de pot. Ik bedenk wat ik wil gaan doen. Of nee, ik maak een keuze uit de lange lange lijst die ik al tussen de oren klaar heb liggen. Ik start met het verschonen van een paar bedden, deze in de was doen, rommeltjes opruimen en alle afwas in de keuken zetten. Flink stofzuigen, terwijl de lucht dichttrekt en het heel donker wordt. Ik open alle luiken en laat het lekker doorwaaien in huis. Ik klop het bankkleed uit, en zoek foto's bij elkaar voor een album. Ik plant gekregen slaplantjes en loop een rondje moestuin. Ik ga op zoek naar de boekjes en papieren die bij de WII horen, die ben ik kwijt en de dochter van de bistro-eigenaar die de WII kocht zou ze graag nog hebben. Ik pluis werkelijk alle dozen in de bar uit, maar niets dat lijkt op papieren van een WII. Ik weet zeker dat we ze hier hebben, 100% zeker. Later vind ik ze alsnog in een doosje met gebruiksaanwijzingen in de woonkeuken. Ook het boekje dat bij de TV hoort die ik weggeef aan Jaqueline (buurvrouw van K&R). Nu de afstandbediening van de DVD-speler nog, die gaf ik erbij en tijdens het inpakken van de auto op de markt zoek raakte door 4 helpende handen. Maar de bak van de auto is nog altijd onaangeroerd en ik moet wachten tot het droog is. Eind van de ochtend hang ik een was op, maak het zwembad in orde om alle rommelmarkt-troep daar op te slaan. Weer is er een gedeelte van de houtcontsructie uit elkaar gedrukt door de grote waterplassen die op de folie liggen. De waslijn wordt zo ook weggedrukt. De 2e constructie die het gewicht van sneeuw of regenwater niet houdt. Tijdens het versjouwen van alle spullen, het trapje af, het zwembad in kom ik alle vergeten spulletjes tegen. Twee mokjes die de schoonheids specialiste uit het dorp vergat op te halen en de afstandbediening. Verder hadden Edith en Marc blijkbaar haast om weg te komen op de markt. De spullen zijn kriskras in de dozen en kratten gedaan, een waar zootje. Maar dat zoek ik later wel uit. De complete Larousse-enceclopedy is niet verkocht, dus we houden hem. De serie is eigenlijk te mooi om weg te doen en met een beetje zorg kunnen de boeken er heel mooi uit gaan zien. De berg met verkoopbare voor ons onbruikbare spullen slinkt aanzienlijk en misschien bereik ik toch nog mijn doel dit seizoen.
Ik raap alle lege flesjes bij elkaar en vul weer een vuilniszak met huisvuil. Dat gaat harder met drie of vier mensen in huis. Na lunchtijd ga ik alle vergeten spullen brengen, de zeegroene kopjes, afstandbediening, WII papieren, om daarna een baal kattenvoer te halen en de auto vol te tanken. Wat kun je toch veel doen op een lange ochtend!
Bij thuiskomst heb ik zin in een filmpje, zodoende beland ik op de bank met chips en een borrel. Ik heb nergens meer zin in vandaag, zie op tegen het SL werk, vergeet koffie te zetten en krijg eind van de middag hoofdpijn. Die borrel kan het niet zijn, een goed glas port in plaats van de goedkoopste die normaliter in mijn glas belandt.
Ik mijmer nog even op het terrein en speel met Castel die inmiddels heel erg goed takken kan apporteren, blij beest. Om 8 uur is de dag voor mij wel zo'n beetje klaar en niemand die dat vreemd vindt, nog wat wil doen, of nog geluid wil maken beneden. Dus sluit ik alles af en ga lekker naar bed. Marc belt me nog mobiel, die wil nog vertellen dat ze net in zee hebben gezwommen en dus de atlantische kust bereikt hebben. Ik wil wel enthousiast reageren en vragen, vragen, vragen, maar ik lig te slapen en hang weer op.
Morgen of zondag ben ik er helemaal voor hun avontuur, deze dag is voor mij, inclusief het vroeg naar bed en lekker slapen.
11 Uur later word ik pas wakker. Helemaal fris! Dit had ik echt even nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten