Belazerd

Al een ruime 15 jaar heeft Marc al zijn verzekeringen via een klein assurantie kantoor lopen. Zo'n tussenpersoon met vrouw als secretaresse en een knul voor de verkoop. Dat verliep altijd gewoon goed, alles ging automatisch en bij binnenkomst van de acceptgiro's maakte Marc de bedragen netjes op tijd aan hem over. Meneer Krinsen is nooit de rotste geweest en regelde alles, ideaal, voor ons en voor Reaal. Misschien komt het omdat onze post altijd wat verlaat in Frankrijk arriveert, dat meneer Krinsen dacht; dat hebben ze daar in het zonnige Zuiden toch niet door. Ik steek die premie-betalingen ff in eigen zak, verzuim Reaal te betalen uit naam van M&M en die aanmaningen verdwijnen in de onbezorgbare post, want M&M wonen al 4 jaar in Frankrijk, ze hebben verschillende producten laten vallen, waarom zou ik m'n nek na 15 jaar nog voor hen uitsteken?

Onze beheerder stuurt netjes de post door, ook de aanmaningen van Reaal. Een maand of wat terug belt Marc meneer Krinsen op die tegen de secretaresse zegt dat ze dat even na moeten zoeken. Een opstal-jaarpremie is best een hoop geld en wij willen geen gelazer. "Zal ik doen hoor, gooit u die aanmaning maar weg, het zal elkaar wel gekruist hebben." Wat we niet begrepen, want het was voor vorige zomer al betaald. Maar goed, aanmaning de schouw in en met een gerust hart doorleven. Een 2e aanmaning volgt, ook deze kwam keurig doorgestuurd begin dit jaar. Marc belt kantoor Krinsen maar weer eens. Een meisje neemt op, misschien de schoonmaakster, geen idee, maar een nieuwe stem sinds die 15 jaar. Ik vraag me af of ze een notitie schrijft voor meneer met van die pony-ronde letters met rondjes in plaats van puntjes op de i van aanmaning en betaling. We horen niks, die dag niet, die week niet, tot van het weekend als we de beheerder toevallig even spreken per telefoon. Die heeft vrijdag een deurwaarder de deur gewezen. Want die rekening is vorig jaar juni al betaald en firma Krinsen List & Bedrog is dit allemaal aan het rechtzetten. 

Dus niet, meneer Krinsen heeft de boel nu echt opgelicht. Reaal heeft zijn geld niet gehad, al anderhalf jaar dus niet, tijd voor een incassobureau. En uiteraard ligt de aansprakelijkheid geheel bij ons, die kleine lettertjes, u weet wel. Marc doet nog één poging om onder de boete en het een 2e keer betalen van de jaarpremie uit te komen door het incassobureau te bellen. "U moet uw rechtsbijstandverzekering maar even aanwenden meneer." Dat schiet in het verkeerde keelgat, alsof dat dus de manier van rechtvaardigheid is. Het geld zit in de broekzak van meneer Krinsen en wij moeten de rechtsbijstandverzekering gaan gebruiken die we via diezelfde man hebben afgesloten? Dat zou wat zijn en de wereld op z'n kop. Chagrijn alhier, weer honderden euro's door onze neuzen geboord. Een klus extra, verzekeringen weghalen bij List & Bedrog, nog meer vervelend werk-op-afstand. Alsof in een ander land al niet complex genoeg is. Alles dat we nog in Nederland hebben blijkt een lijden en een last, zonder enige uitzondering. En nee beste lezer, hier kun je je niet tegen verzekeren. Behalve misschien door er een clubje maffiosi op na te houden. Laat Marc nou  een gewoon eerlijke burger zijn die last heeft van de rotte appels. Te goed van vertrouwen, te eerlijk, te makkelijk en te naïef. Ik stel me gerust, met dat het zaad van rotte appels nooit wortel wil schieten en de wetenschap dat er aan iedere boom altijd wel een paar rotte vruchten hangen. 

Niet te snel grijpen omdat je trek hebt.