Een zonnemaandag

Twee zondagen achter elkaar, zo lijkt het.
Nat en koud weer, kachel aan, vuur in de schouw en vandaag kwamen P&W eten. De hond Spetter mag niet naar binnen, waar hij niets van snapt, want hij wordt overal gewoon binnengelaten en gedraagd zich daar natuurlijk voorbeeldig. Maar hier huizen onze katten, honden hebben een riant buitenverblijf met dekens en brokken. Ook daar is wel eens een kat te jagen... Maar arme Spetter staat voor de deur te piepen en te huilen, hij snapt er niets van. Later krijgt hij een warme deken in de auto, maar ontroostbaar is hij toch, zo ver weg van het vrouwtje en de baas.
Ik had van het weekend al een recept uitgekozen; gevulde savooiekool. Nu zag dat er makkelijk uit.... Maar alle recepten waarvan ik denk "oh das een makkie" blijken complex en hebben meer voorbereiding nodig dan een beetje brood bakken. Van de eenvoudige gerechten, die echt makkelijk zijn, bak ik vaak weinig en de keuken is als een omgevallen vuilnisbak.
Maar ik sta op tijd op en start om half 10 al met de voorbereiding. Half 2 staat het gerecht op tafel, met gekookte smaak-aardappeltjes en balsamico-honing salade.
Een oud flesje droge witte Bordeaux uit 1991 uit de kelder doet wonderen in het gerecht, in de saus en in ons glas. Het is werkelijk voortreffelijk en mooi om te zien. Wauw, gelukt!!
Het toetje van meegebrachte boomstam is erg Frans en lekker bij de koffie, dus voorlopig hoeven wij niet meer te eten.
(Marc miste een wafeltje in zijn ijs op kerstavond. P&W brengen deze mee, dus Marc wil ijs met een wafel... de schat!)
We helpen P&W een beetje met SecondLife. Als nieuwe residenten verdienen ze alle steun, maar door alle enthousiasme groeien ze er heel vlot in.
's Avonds rommelen we wat. De (donkere) avonden duren lang, we zijn blij de 21ste met de kortste dag al gepasseerd te hebben.
Ik broed op een vervolg op het verhaal 'Raylasse' ... maar zoveel dagelijkse dingetjes leiden me af. En de zorg om droog hout is groot. We krijgen voorlopig geen droog weer en dat hebben we nodig om het hout te laten drogen. Geen hout is niet stoken en dus even keihard in de kou zitten met extra truien.
Back to basic is fijn, dat blijft het, maar we realiseren ons wel dat het in zulke natte weken best zwaar is. Menigeen draait de thermostaat wat hoger of belt de service-monteur als de verwarming het niet doet...
Nu de kerstdagen voorbij zijn voelen we de wereld weer op gang komen. Alsof zij stilstaat rond deze dagen, even pas op de plaats, om na oud & nieuw weer knallend het nieuwe jaar te starten.... mmmm 2010, zou dat een goed jaar worden voor mij???