We dachten het eerder deze week al gezien te hebben; sneeuw. Maar zo fijntjes en af en toe 1 licht dwarrelend 'dingetje' kan net zo goed as zijn uit één van de schoorstenen.
Gisteravond na een ware niks-dag ga ik naar bed en loop met het lampje in de hand naar buiten. Weer die as of toch iets dat op sneeuw lijkt. Ik buig me voorover en schijn met het koplampje op de terrastafel.... Ik zie mini-drupjes, geen sneeuw. Ik zie een wit stipje en raak het aan... weg. Toch as??? Tot ik Cros reikhalzend op het muurtje zie zitten om me welterusten te koppen. Hij heeft 1 sneeuwvlokje op zijn kop, op het zwarte gedeelte van dat pluizige zachte knorrekopje van h'm... OW SNEEUW!!!! Een echt onvervalst sneeuwvlokje ligt losjes op de vacht. Verrukt knuffel ik het draakje, zet het neer en ga blij naar bed. Het was al zo afgekoeld en de lucht zag er al een paar dagen 'sneeuwerig' uit.
Omdat we al een week te laat uit bed komen, totaal uit ons ritme zijn, zo niet normaal eten en te veel binnen zitten besloot ik weer eens een wekker te zetten kwart over 7. Het lukt me om ook echt op de wekker uit bed te komen en in het donker sta ik, nog warm van dat heerlijke warme bedje in een niet al te koude slaapkamer, buiten. Ik voel met mijn slippers of het glad is, een heel klein beetje. Opgepast op de trapjes dus! De daken hebben een grappig witte aanslag, de terrastafel is wit en de motorkap van de auto..... Ja echt! Het heeft zowaar wat gesneeuwd vannacht ....
Misschien een witte Kerst??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten