De brievenbus is weer geleegd. Na het ontvangen van vele kerstwensen en alle goeds voor komend jaar via de inbox van onze mail, nu ook tastbare wensen die we op de schouw kunnen zetten. Deze 2 envelopjes zijn dik en zwaar, platte mini-pakjes en zo spannend om te openen.
En wel uit een heel bijzondere hoek. Ten eerste van Cees, één van onze fans en trouwe aanhangers in levende lijve. Een leuk beschreven kerstkaart met daarin de tastbare foto's. Typerende prentjes van hun laatste bezoek. Ik met de zaag op de helling in mijn t-shirtje en m'n schoonvader breed lachend aan het werk!!
De 3e en meest bijzondere is van een buurman, jawel, een 'buurman' die gewoon in Australie woont, maar franse roots heeft en een huisje zonder enige luxe (water electriciteit, riolering of gas) en hier als het kan 2x per jaar een maandje verblijft vaak met zijn vrouw. (foto's van dit extreem traditionele optrekje zijn te vinden op deze blog door op bovenstaande titel van dit bericht te klikken) Een mooi kaartje van een expressionistisch schilderij geinspireerd op een landschap in Australie. Daarin zijn typerende handschrift met zijn wensen en vragen (is het er erg koud?) en een symbolisch kangeroe-leren buideltje met sluitkoordje en 'aussi-print'. Dit zakje is voor euro's?? Kent iemand dit australische gebruik?? Ja, super!!
De grote witte enveloppe is natuurlijk van onze huisoppassers. Een ontzettend leuke tekening van E. de kleine meid op A3. Ik heb hem gelijk onder de wandlamp tegen de muur gestoken. Daar hangt de tekening te bewegen naast hetzelfde gekleurde kerstgroen met rood krullint, boven de kachel.
(binnenkort maken we een heuse thermosstaat van een rond vel papier in spiraal geknipt op een stokje. Draait de spiraal hard dan kunnen we de kachel even laten uitbranden. Draait hij zachtjes of niet, moeten we naar de schuur rennen om het vuur in de ketel op te porren. Ideaal!)
De post gaat steeds meer bestaan uit krantenknipsels met frappante nieuwsflitsen of dingetjes om stil bij te staan. (ipv nota's of reclame-folders van de ...)
Even over de geitjes in NL. Ik heb ook weer eens Nederlands nieuws gezien. Drie hoofdzaken; de sneeuw, conferentie Kopenhagen en de Q-koorts. De huisoppas heeft wat onder het artikel over de geiten gekrabbeld; "Eerst de koeien, toen de varkens, nu de geiten, straks wij??"...... ja, dan wij. Ik werd ook wel even erg verdrietig van de geitenboer op het journaal die staat te huilen bij het nieuws dat z'n halve stal wordt leeggehaald, laten we maar zeggen; 'gezuiverd van...'
Over de sneeuw is even genoeg gezegd, maar de Kopenhagen-blunder is wel heel triest.
Verbaast kijk, lees en luister ik het nieuwsbericht af. De conclusies, muaaaaaaahh, de afspraken liegen er ook niet om. Ik, simpele burger... 'Niets' is een betere samenvatting van alle plannen komende jaren. En het hele circus is opgezet met wiens verdiensten en belastinggelden? Nu wil ik niet zo klaaglijk overkomen, niet zeuren enzo en blij zijn dat ik er (bijna) los van ben, maar ik vind het in en in triest dat dit zo schaamteloos en ongestraft kan. Alle wereldleiders bij elkaar en dan nog niks 'presteren'? Ik neem liever het heft in eigen hand door met een moestuin in de weer te gaan en te gebruiken wat ons gegeven is; aarde en water.
Een alleraardigst artikeltje treffen we dus ook aan in de enveloppe; Mark Boyle (zou het in de naam zitten?), 30 jaar, die al een jaar leeft zonder 1 cent uit te geven.
"De afstand tussen de consument en wat hij consumeert is groot en zo ontstaan/gemaakt door geld." Meneer Boyle noemt zichzelf Pro-activist die oog heeft voor de zuiverheid van het leven. Daarnaast ziet hij zijn ommekeer als het jachtige leven verruilen voor een leven met balans, geluk en innerlijke rust. Ook dat als zo'n leven je eigen wil is, je heel vindingrijk wordt, wat geld overbodig maakt.
Wij herkende de essentie van zijn verhaaltje. (Uiteraard een kort artikeltje op pagina 14 van het AD-buitenland.)
Natuurlijk wat super-colums van Bijlo en we zijn weer wat gerustgesteld. Het is hier niet veel anders en we zijn weer blij de taal niet helemaal machtig te zijn en geisoleerd wonen zonder TV... Ik kan er niet meer zo goed tegen, ageer overal op.
Ik denk dat dat komt doordat we zonder krant TV en taalbeheersing zelf de tijd krijgen om zelf over de dingen na te denken. Zonder invloeden te voelen hoe wij de wereld ervaren. Zelf oplossingen moeten zoeken voor de dagelijkse problemen. Met het huidige klimaat met haar extremen in deze omgeving kunnen we ons niet afhankelijk op gaan stellen van overheid en politiek. We moeten het hier allemaal zelf maar doen en uitzoeken. Wat ons in beweging zet, bewust laat leven, de tijd geeft om het 'anders' te doen en met andere ogen tegen dezelfde dagelijkse problematiek aan te kijken. Als je kijk op de zaken veranderd, veranderd je handelen vanzelf mee. In de tegenwoordige wereld wordt ons gevraagd eerst ons handelen te wijzigen (afspraken en wetten) zodat ons beeld misschien veranderen wil. Zo wordt ons wereldbeeld gevormd door wat we moeten doen wat deels voor ons wordt ingevuld. (dat we de krant diagonaal lezen, TV kijken, te weinig tijd hebben voor verdieping of onszelf)
Het doet ons goed om eerst ons blikveld te veranderen, onze ogen passen zich aan, onze nieuwe visie zet ons handelen om.
Misschien een goed idee voor de volgende klimaat-top?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten