Brak en ziek

Ik voel me heel erg brak vandaag. Alle spieren in mijn lijf doen zeer. Ik heb gisteren weer een andere vinger flink gekneusd met het knotten van de Es. Mijn knie kan het dak op ofzo, ook al geef ik knie alle beweging, toch blijft ze zeuren.
Marc vraagt me waarom ik ziek ben... Of ik misschien tegen het bezoek aan NL opzie?
Het is een frappant feit dat wij ALTIJD ziek worden als we dingen moeten doen waar we tegenop zien of ons niet prettig bij voelen. Of buik- en hoofdpijn, of migraine, of de griep en verkouden. Of ons stoten aan lage deuropeningen, vallen over drempels en splinters of takken in vingers en ogen...
Ik ontkom er niet aan eens stil te staan bij waar ik nu toch geen zin in heb? Of tegenop zie? Is het de rit naar Nederland? Twee dagen rijden en twee dagen NL om hier van uit te rusten? Het vervelende onderbuik gevoel dat ik niet iedereen kan gaan zien in twee dagen? (als ik kon, oh jawel, zou 'stad en land' afrijden als ik er een auto had) of de terugslag van tegenvallende SL-activiteiten???
Dat laatste kan het niet zijn, dat is achter de rug. Ik heb de boel afgezegd en het naar een ander beter moment doorgeschoven. Ook heeft mijn lijf vanochtend toch de nodige inspanning geleverd door samen met Marc in de vrieskou de helling op te gaan om een auto vol droog hout te zagen.
Ik maak een inventarisatie;
Ik wil naar Nederland rijden omdat;
* ik H. help met het hele stuk op en neer
* ik daarom zonder kosten een retourtje NL 'verdien' en het heel leuk vind om samen met iemand te rijden
* om mijn grote broer weer eens een lange stevige aandachtige knuffel te kunnen geven
* om mijn ouders te zien, even bij elkaar te kunnen zijn als gezin, om bij hen te zijn
* om mijn 'opa'tje' te begroeten, ik kan met het pondje te voet naar hem toe. misschien de allerlaatste x dat ik die man kan zien!
* om een heel oude vriendin te kunnen zien, even kwaliteits-tijd met haar te hebben :-)
* ik ongegeneerd uit kan slapen

Ik ga NIET naar Nederland om;
* als een spijtoptant me te laven in de Kerstsfeer en dito tradities die ik zou missen (nee, echt niet!)
* om iedereen die ik uberhaupt ken even gedag te zeggen
* om die twee uitrustdagen vol te proppen met onderhoudende activiteiten
* om te laten zien dat ik heus wel naar NL wil omdat ik NL zo mis (ehm nee, sorry)
* om geen kerstkaartjes te hoeven versturen, omdat ik in eigen persoon even langs wip

Misschien ben ik brak omdat ik me alweer denk te moeten verontschuldigen. Omdat ik natuurlijk denk de ander teleur te stellen. Omdat ik me schuldig voel niet iedereen die ik ken kan gaan begroeten, terwijl ik niet van iedereen die ik ken af en toe een levensteken ontvang hier in ons nieuwe leven. Ik ben toch af en toe zo'n ontzettende 'muts'!!!!!

Ik voel me opeens een stuk beter......