Op deze kletsnatte dag in een mysterieuze gorges, gaan we vanmiddag poging 2 wagen om helderheid te krijgen over het kijk- en luistergeld op de aangifte Taxe d'habitation. De rit naar de stad is wederom sprookjesachtig mooi, geheimzinnig, grauw, maar onder de mistbanken helder en kleurrijk door de heldere groentinten van de naaldbomen en het verdorde varenblad. Ademloos en in stilte parkeren we in de drukke straat naast het belastingkantoor.
De dame in de 'vissenkom' kijkt verstoord op en verwacht misschien moeilijke 'klanten'. Maar na onze entree met brede glimlach, smelt ze direct en luisterd naar het begin van Marc's zin. Hij kan hem niet afmaken, want na "We hebben geen TV in huis...." legt ze rap een blanco A4'tje voor onze neus, schuift een pen over het bureau en dicteert één lange zin. Marc signeert het papiertje, zij maakt een kopie van de aangifte, voert de aangegeven wijzigingen (een adreswijziging voor de 2e maal) door in de computer en met een handdruk staan we dus nog geen 5 minuten later weer buiten. Zo, dat scheelt weer 118 euro en wij stappen opgelucht weer het portiek uit.
We hadden ons van te voren op kunnen vreten hoe we dit toch eens moeten regelen in dit overburocratische land. We hadden ons een beetje op kunnen winden over de vooringenomenheid van de aanslag. Maar zo blanco, zonder verwachtingen of vooronderstelling ondergaan we deze burocratie als meevaller. Hetzelfde met het invoeren van de auto's, ook eigenlijk een 'makkie'. Of het leren begrijpen van deze omgeving en de leefwijze, de gebruiken en de don't's.
Zie je maar, wie niet waagt die niet wint.
1e bericht betreffende dit onderwerp;
http://opennaarfrankrijk.blogspot.com/2009/11/taxe-dhabitation.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten