maandag 14 december 2009

De boze knie en de hondebui


Depuis 2005 je manque 2 ligaments a gauche. Apres 2 ans faire de la rééducation , une opération (reconstruction d’un ligament) et adapter de nouveaux environment, le ligament gauche marches très bien, si je mouve beaucoup …. Apres d’obtenir ADSL et le pluie nous restons assis beaucoup trop et mon ligament est très douloureus. Je faut faire quel que chose comme travailler dans un arbre. J’ai couper une frêne et c’est néssecaire de ‘regrimper’ 3 fois parceque le tronçonneuse as casser 2 foix, grrrrrrrr.
Apres yoga ce soir le ligament se sens mieux, mais l’exercise n’as pas été suffi…. Demain un autre jour.

Mijn knie is boos. Kan dat? Ja, mijn knie kan dat. De linkerknie van mijn normaal zo flexibele en sterke lijf is in 2005 stuk gegaan tijdens een kick-box training. Om het zacht te zeggen; "i was not amused!". Revalidatie, thuis zitten, operatie en revalidatie, rustig aan beginnen... zo gaat dat dan. Voor ik weer alles kon was ik toch zeker 2 jaar verder. Mijn knie was heel blij met de andere leefomgeving. Knie kreeg dagelijks een portie gewone oefening, want het lopen en moestuin-werk is een continue belastende beweging. Knie deed dus nooit zo moeilijk. Misschien wat vocht na een 8 urige wandeling om me tot wat rust te dwingen de dag erop. Maar of een uur in lotus-houding, of de knieën over elkaar, knie draaide haar banden er niet voor om. (voor zover ze nog banden heeft, laat ik dat even toevoegen)
Maar vanaf de regenweek, vanaf dat moment dat we ADSL hebben, dat ik knie urenlang in gebogen toestand dwing; dat pikt knie niet! Ze heeft het me sinds gisteren wel heel duidelijk gemaakt. Door gewoon op een stoel te zitten, voeten beide op de grond, gaat knie al protesteren door een enorme pijnprikkel te geven. Strekken en aanspannen, dat is wat ze wil. Ik probeer haar nog te sussen door steeds te staan en een rondje om de tafel te lopen. (de kerk is te ver weg) Of tijdens het kijken naar een een engelse detective, haar voor me uit te strekken en alles aan te spannen wat er in de omgeving van de knie nog wel aanwezig is. (D & J, dank voor het lenen. Superleuke serie in'deed' en D? Wist je dat ze jullie hier in de wijde omgeving kennen in positieve zin? Zelfs aan de overkant!)
Maar knie weet van geen ontdooien en van sussen moet ze echt niks weten. Ze dwingt me om er stevig tegenaan te gaan. "De boom kun je in!" fluisterd knie me toe.
De kou en de knie spannen gewoon tegen me samen. En met dikke truien en vesten aan maak ik me gereed een es te toppen die in ons zicht op het terras onder de moestuin staat. Ik haal een ladder van het staldak en sjouw dit naar de boom. Ik pluk een werklijn uit de noot, lekker laten hangen de vorige keer, en leg alle spullen klaar bij de Es. Ik ga naar de schuur, vul het kleine zaagje met olie en mengsmering en ga goedgemutst (letterlijk) de boom in. Ik heb nog geen twee takken gezaagd of de zaag wil niet meer. Botte tandjes aan 1 kant van de ketting. Dus boom weer uit, naar boven, ketting vijlen en terug naar beneden, waar ik de boom weer in klim. Knie heeft plezier en geeft af en toe een pijnlijk steekje, een hikje van de lol; ze mag weer! Na nog 1 dikke tak schiet de ketting los. Dus wederom de boom uit, naar boven de schuur in om het gevaarlijke apparaat nogmaals na te kijken. Na het dichtschroeven maar weer naar de boom. Knie is opgelucht, het was geen doekje voor het bloeden-oefening, maar ze mag echt in beweging komen. Dat heeft ze weer goed voor elkaar!
Ik kan nu eindelijk de boom 'knotten' en maak een fijne zaag-me-klein-bende op de helling. Er zitten mooie stelen tussen voor harken of hakken, altijd makkelijk als dat hier groeit, dat scheelt kopen in het tuincentrum.
Knie is nog wel wat sjagerijnig, want tijdens het koken zit ik weer even en gelijk protesteert ze door weer pijnscheuten af te geven... Ik maak het vanmiddag deels goed door de rest van de takken en stammen weg te zagen en vanavond met yoga. Maar de rest van de week???

Een hondebui
Castel as un mauvaise humeur, terrible comme elle promens avant nos pieds !!!!! Ou elle nous marche sur nos talons !

Castel heeft weer eens een bui. Ze duren enkele dagen en het is jammer dat we er niets tegen kunnen doen. Haar buien bestaan uit het voor de voeten lopen of gaan liggen op haar rug. Of ze loopt op de hielen van je slippers en schoenen. Je kunt geen stukje met haar gaan wandelen, want ze blijft op je hielen trappen of voor je voeten stilstaan. Bij iedere spurt die ze in onze richting trekt, laat ze zich tot stilstand komen door op je schenen te mikken en daar met volle vaart tegenaan te lopen. (Ook knie vond dit heeeeeel erg vervelend)
Castel is dus even in ongenade gevallen. Ook de katten zijn haar spuugzat en zetten eenmaal buiten gekomen hoge ruggen op.
Zo'n bui heeft ze regelmatig en is onafhankelijk van de aandacht die ze krijgt. Ook gaat ze hier ongestoort mee door als ze flinke einden met ons het bos in gaat of na het op de hielen zitten van een ree. Die hielen hebben een onweerstaanbare aantrekkingskracht! Wij hopen op een wonder of een protesterend lichaamsdeel van Castel. Misschien heeft zij ook wel een knie-a-la-10....

Klein Joppie-nieuws;

Joppie, notre terrorist rouge au forme d’un chat, s’a battré avec une martre. Une petite je pense, le sang n’est pas de Joppie-Ben Laden. Mais il est très fatigue tout le jour et le sang dans son pelage n’est pas de Joppie lui-même. Il n’est pas blessé. Très déconcerté, ah oui !!
Aai a entrée la maison avec un grand souris, mais Cros l’a chipé biensûr…. Et Aai est accord ????? Elle est trop ‘grose’ ????

Joppie, onze Ben-Laden (=frans voor deze onruststoker), heeft vanochtend vroeg gevochten met wild. Wat voor wild weten we niet, maar de plas bloed op het terrein zegt weinig goeds. Het bloed is NIET van onze kater. De plukken vacht zijn ook van Joppie, maar die ligt uit te rusten binnen. Is stram van de knokpartij en zit onder het geronnen bloed. De plukjes onbekende vacht zijn van een marter (denk ik) kort en bruin met wat zwarte accenten. Ik heb het bloedspoor een beetje kunnen volgen, maar het verdween... Ik vraag me af of het dier het overleeft heeft. Wel veel bloed en spatten overal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten