Escargots

Wie niet tegen vieze verhalen kan, met slijm en smurrie. Wie liever kant en klaar zijn vlees of vis uit de supermarkt heeft, met de mooiste kleuren in afgepaste proporties alsof ieder dier exact even groot is. Of wie vegetarisch is uit principiele overtuiging, kinderen en tere zielen, kan DEZE BLOGPOST BETER OVERSLAAN!!!!!

Deze druilerige, en overgens wonderschone, zondagochtend was een goed moment me vast te bijten in het klaarmaken van eigen geraapte escargots.
Volgens de franse beschrijving had ik ze voldoende gespoeld en laten vasten, zodat de darmen zich schoonspoelen en ze schoon geprepareerd kunnen worden. Wederom spoel ik de slakken in hun huisjes schoon, ze worden wakker en komen in de spoelbak allemaal te voorschijn. Ik vul een schaal met grof zeezout en leg de slakken erin. Ze trekken zich direct terug onder luid gesputter en gesis. Ik roer het geheel 10 minuutjes om totdat er stilte heerst in de schaal en ik niets meer zie gebeuren.Een belgische beschrijving van hoe te handelen met verse escargots zegt me ze , na het ontslijmen, eerst 1 minuut te koken in water met 10% azijn. De geur is geen aanbeveling voor lekkerbekken. Ik giet ze af, koel ze met koud water en vind een stompe BBQ-spies waarmee ik ze met een draaidende beweging uit hun huisjes haal.
Het slijm dat ze rond hun 'bek' laten zien is onbeschrijfelijk vies. De substantie laat zich vergelijken met een mengsel van sperma en grieperig snot. Ik kan het met de beste wil niet netter omschrijven.... Geduldig spoel ik slakje voor slakje wederom schoon en peuter met een nagel het slijm van het slakkenvlees. Daarna was ik ze en maak een bouillon met dragon, peperkorrels, franse kruiden en 1 teentje knoflook. Na een half uurtje koken begint de keuken nu wel weer lekker te ruiken. De geur daar was wat verpest door het schoonkoken in zout van de huisjes. Wat nooit helemaal goed lukt want het water komt nooit helemaal achterin het binnenste van het huisje. Terwijl de slakjes koken in hun heerlijk geurende bouillon, boen ik ieder huisje met een schuursponsje tot ze weer ruw, in plaats van slijmerig, en schoon van kleur zijn. Het ziet eruit alsof ik de huisjes heb gekocht. Ik droog ze af en hang ze in een theedoek te drogen.

Ik lepel 1 slak uit de pan, kijk er eens goed naar en stop hem in mijn mond om de primeur van al dat werk tot me door te laten dringen. De smaak begint goed, maar het malse is ver te zoeken. De substantie is nergens mee te vergelijken. Ook niet met inktvisringen, maar vies is het ook niet te noemen. Totdat ik vlak voor het doorslikken toch een wat gallerig smaakje tegenkom, bitter. Nu hou ik helemaal niet van al het voedsel of dranken die bitter zijn. Een kleine teleurstelling maakt zich toch wel van mij meester. Invriezen dan maar. Om ze later in de oven op traditionele wijze klaar te maken. Vanmiddag dus geen escargots bij de maaltijd. Wel neem ik me voor een paar van de mooiste slakken die ik gister geraapt heb, joekels zo groot, anders klaar te maken dan deze voor onze gasten van volgende week. Ze iedere dag te spoelen met water, vandaag ze nog een berg kruiden te geven en ze niet te koken in bouillon maar in de oven met knoflookboter.
Het zal wel een kwestie van smaak en ervaring zijn, maar als je er niet zo van houdt is het zonde en verspilling van de diertjes, ingredienten en tijd. Ik zal dus zo ook de grote volle zak reduceren tot de mooiste enkelingen en daar een exclusiviteit van maken.
Eten algemeen:
Het doet me wel goed, om net als met het brood bakken, kippen slachten of het laten groeien en verzorgen van eigen groenten, op deze wijze met voedsel bezig te zijn. Je krijgt gevoel voor hetgeen de mens in leven houdt. Het geeft een meerwaarde aan je leven. Net als het bronwater dat we hier gebruiken voor alles. Het is de natuur die het je schenkt, zonder voorwaarden, altijd maar weer. De natuur is enkel wreed als je haar fout bejegend. Dan stopt ze met onvoorwaardelijk voor je zorgen. Als je de berghelling afgraaft, stopt de bron en verlegd zich naar onbekend gebied. Als je dieren hutje-mutje in een kwekerij, kisten of een flat huisvest, breken er ziektes uit zodat we er niet meer van kunnen eten (leven). Als je teveel gewassen heel snel op een klein terrein wilt laten groeien met 2 of meer oogsten per jaar, heb je gemanipuleerde zaden nodig die geen zaad voortbrengen die weer gebruikt kunnen worden. (kopen, kopen, kopen)
Ik ben niet overdreven fanatiek in bovenstaande feiten, maar de realisatie/het besef is wel heel groot. Het voelt gewoon niet goed om kippenvlees te eten voor 3,5 euro's per kilo. (er blijft ook niets van over na het bakken door het ingespoten water en de groeihormonen)
De fransen kopen 'deze' troep ook niet, er is geen markt voor, omdat de Fransen waarde hechten aan goed eten. In plaats van snel en makkelijk. Voorgesneden groentes en prefab-gerechten zijn hier bijna niet te koop. Vlees en vis zijn gewoon duur, maar dan heb je ook wat.
Kippenvlees is hier nog Vlees met de structuur van vlees. Er moet op gekouwd worden.
Laten we ook weer wel zo eerlijk zijn dat hoe de fransen met dieren omgaan, niet alleen ten behoeve van de vleesproductie, ook niet koosjer te noemen valt. Ook daar heb ik moeite mee. (ganzenlever!!!! en dit is maar 1 voorbeeld)

Ik snij zo wel wat aardappeltjes en heb nog wat brocolli en bloemkool. De varkensworstjes zijn niet te versmaden, dus het aardappelen-vlees-groente-concept zit nog in ons systeem.