storm

Een paar uur na het uitspenen in de volle grond van de bonen steekt de wind op en gaat het stormen. We haasten ons alles op te ruimen wat weg kan waaien. Toch vergeten we het zeiltje op het dak, waardoor het later gaat regenen in de keuken.
De regen wachtte nog wel een paar uur, maar de buien die vallen zijn niet mals en de 'oprit' wordt in no-time een blubberpoel.
Binnen waait het ook, met name onder de kapotte deuren door en vegen heeft geen zin tot de storm is gaan liggen.
Ik word erg onrustig van wind of storm en dat heeft z'n neerslag op mijn emoties.
We hebben natuurlijk nog geen balans gevonden in het rommelen en leven hier, dus de storm zet zich binnen voort. Castel is bang voor het onweer en een rondje met haar wandelen zien we in de buien ook niet zitten.
De zorgen die we hebben moeten toch een plekje gaan krijgen in ons leven en onderdeel zijn van onze balans.....
Ik mis m'n 'uitjes' naar het zwemmen, koor en het even een bakkie doen of rustig bellen met m'n moeder en vriendinnen.
Maar om voor ieder wissewasje naar boven te rijden is ook weer zo wat. Ik tref natuurlijk niet altijd iedereen thuis en bereikbaar op mijn moment.
De lijn is zo slecht dat gewoon bellen onmogelijk is en Marc trekt de stoute schoenen aan door France Telecom maar eens te bellen. Vele minuten wachten en doorschakelingen later mag hij het probleem aan een computer uitleggen.
Per mobiele telefoon wordt hij teruggebeld en garanderen ze hem dat zaterdag aanstaande het probleem verholpen is.
Wij zijn natuurlijk erg benieuwd.
De slakken zijn met dit vocht talrijk en ik oogst een netje om te proberen ze te prepareren om te eten.
Dus via internet op zoek gegaan hoe dat moet. Ze hangen in het donker te drogen. (dit om de darmen schoon te spoelen....) Het escargot-verhaal wordt vervolgd.
Voor de naaktslakjes die zich met name tegoed doen aan de meloen- en broccoliplantjes heb ik eco-slakkenkorrels gekocht.
Ons buitengebeuren is te groot ze iedere avond met de hand overal uit te vissen.
Verder geniet ik van het foto's maken en bewerken.

De grote slaapkamer was gisteren aan de beurt. De (vleer)muizen-uitwerpselen, oud stof, nieuw binnengewaaide rommel, stukjes dakhout, spinnenraggen enzovoorts maken de ruimte tot een vieze aangelegenheid en het is wel onze slaapkamer.
De eiken vloer is echt schitterend, maar heeft een waslaagje nodig.
Marc slaapt slecht (weer voeding voor binnenstormpjes) dus halen we het zoveelste matras naar beneden om te kijken of zijn nachtrust wat verbeterd.
Kortom, die kamer stond op z'n kop. Alle houten meubels weer in de was, stofzuigen o een trapje want de nok is nogal hoog.
s'Avonds kruipen we in een heel schone ruimte onder schoon beddengoed; heeeeerlijk.