Onze meewerkende gast Mark kwam enthousiast met de voor ons nieuwe term 'Permacultuur' aanzetten. Hij gaf ons een website met daarop een pdf bestand met een succesverhaal van een man die in een bos een zichzelf voorzienende moestuin liet ontstaan. Vrijwel onderhoudsvrij en met succes. De planten verbeterden hun eigen grond, bemesten deze en de opbrengst werd ieder jaar hoger.
Het principe van permacultuur laat zich niet zo 1-2-3 uitleggen. Er zijn wel ontzettend veel internetsites over te vinden en er begint ons langzaam iets te dagen van het basisprincipe van tuinieren op deze manier. Ook Findhorn is zo'n project, waarbij het succes geen 'permacultuur' genoemd wordt, maar toegeschreven aan de natuurgeesten. Te zweverig voor mensen met de voeten stevig op de aarde, maar de daadwerkelijke kennis is van grote waarde.
Onze moestuin is tenslotte gesitueerd op een steile zanderige helling waar ooit wijnranken hebben gestaan en niets meer dan dat, later overgroeid door bos met een bodembedekking van klimop, brandnetels en (on)kruiden en grassen.
Door het rooien en twee jaar inzaaien van deze helling, ontdekken we dat de aarde arm is, snel verdicht en veel mest en zorg nodig heeft, voordat het wat op zou kunnen leveren. Ook het uitspoelen van de aarde wordt hier veroorzaakt door het rooien van de begroeiing om vakken te maken voor de groente. Dat moet anders, we zijn hier afhankelijk van wat hier wel wil groeien en alles dat hier al staat voorziet de aarde van bescherming, houdt water vast, zorgt voor schaduw en een betere bodemstructuur.
Eigenlijk nemen we ongemerkt het hele idee van deze manier van tuinieren ter harte. Waar groeien bosaardbeitjes het best? Tussen het gras, dus besluiten we wat gras te zaaien tussen de aardbeiplantjes in de moestuin. Grassen houden ook het vocht beter vast, zitten de aardbeiplantjes niet in de weg, niet boven de grond en niet eronder. Filteren het zonlicht net genoeg en laten genoeg door om de vruchtjes mooi rood te laten kleuren.
Zo is er voor iedere groente en fruitsoort een ideale natuurlijke combinatie die geen plekje onbegroeit laat en ideaal is voor gezonde wasdom.... Maar welke planten, grassen, kruiden en planten, bomen en plek voor iedere groentesoort?? We zijn aan een nieuwe ontdekkingstocht begonnen die ons nog een beetje boven de pet gaat.
Toch is het te waardevol om te negeren. We zien nu al aan de niet beplante stukken moestuin, hoe daar de kruiden en grassen en vaste planten insecten afleiden van de groente zelf (bijna geen vraat of schadelijke ziektes) en de aarde steeds mooier wordt, minder zanderig en niet uitspoelt. Ik maai voortaan alleen nog maar de smalle paadjes, de trapjes en knip de ergste braamslierten weg of het opschot van de acacia's.
Kale aarde in strak aangelegde moestuintjes klopt toch niet helemaal, hoe goed de boekjes het ook bedoelen. Het verarmt de grond, je moet de aarde omspitten, bewerken en bemesten, schoffelen en water geven, vooral vaak water geven. Ik ben blij met gast Mark zijn idee, ondanks dat zijn bezoek heel vervelend afliep. Het gaat ons veel werk schelen, veel gesjouw en moeilijk doenerij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten