We zijn nooit echt van die wollensokken-types geweest. Een gedeelte van mijn jeugd werd wel gevormd door de iriscopist die me behandelde als kind -ik bleef verkouden, een jaar lang- vegetarische maaltijden met alleen biologische ingrediënten al dan niet afkomstig uit eigen biologische volkstuin, geen frisdranken of suikerig snoepgoed -die ik toen maar ben gaan jatten bij Jamin- en de onvermijdelijke zuurdesemboterhammen die ik maar niet wegkreeg. Het gezin als geheel is later weer 'gewoon' gaan doen, maar bewust eten en leven is altijd gebleven en een basis van mijn opvoeding geweest.
De eerste jaren met m'n lief hadden we drie auto's, pakten we voor de kleinste boodschap de auto's mee, verbruikten we warm water als was het gratis en hoefden we niet zo stil te staan bij onze 'footprint'.
Dat is hier direct veranderd bij het ontbreken van een riolering of septic tank, het ver weg wonen van de dichtst bijzijnde winkel, aan een waterkracht-meer wonen (relatief schone energie), met onze neus op en in een ontzettend mooi (natuur)gebied dat ons deels voedt en onze beperkte financiële middelen die we hebben. Gemak is hier niet te koop en het comfort komt grotendeels uit 4 handige handen, een goede fysieke gesteldheid (met mijn griepje lijkt het mee te vallen) en inventiviteit.
Marianne gaf het goede voorbeeld met betrekking tot lichamelijke verzorging; ze bracht biologische shampoo mee. Ik probeerde biologische deodorant, maar daar ging ik extra van stinken. De bio (af)wasmiddelen bleken goed te voldoen en niet zo prijzig. Vanaf dag één is ons dit bevallen. Het in de prullenbak doen van het toiletpapier is ook geen extra belasting, ook dat zit zo in ons systeem gebakken, dat we overal ons toiletpapier in het prullenbakje doen verdwijnen.
Wat de moestuin nog niet laat groeien, moeten we 'boven' kopen en daar gaan we de mist in. Groente en fruit is duur, want het is alles behalve biologisch en wat er bio te krijgen is, is duur, ziet er zo verschrompeld en slecht uit, dat ik daar echt geen cent voor over heb. Voor zover we centen hebben dan.
Ik vergis me met bio witmeel, de prijs op de 3 kilo-zakken is per kilo, weet ik veel. Dus bij het afrekenen schrik ik me te pletter.
Ook de aangeraadde reform-super in de grote stad is niet geschikt voor ons budget. Toch koop ik daar een bio-blok zeep voor Marc en bio tandpasta voor ons beiden.
Ik stel de proef even uit, eerst het chemische frisse witte spul opmaken. Maar zodra die tube leeg is, moet ik eraan geloven.
Bah!!!! De smurrie is als groenige algenmodder. De smaak is hetzelfde, het schuimt niet lekker fris en het vleugje eucalyptus is na twee halen over mijn kiezen verdwenen. De smaak is echt verre van lekker of fris, maar toch voelen onze tanden glad en schoon aan. We zetten door, ook al kost zo'n tubetje gemiddeld 4.50....
We blijven het wel jammer vinden dat biologisch spullen over het algemeen zo duur zijn, terwijl zoveel voedzamer en gezonder voor mens, dier en milieu. Dat gezondheid gekocht dient te worden, cq 'duur betaald' is triest. Wij blijven afhankelijk van de niet zo nette massa geproduceerde (voedings)middelen met al die kunstmatige toevoegingen die een aanslag vormen voor de aarde. Mede een grote veroorzaker van de welbekende opwarming van de aarde. We moeten er allemaal mee leven, van leven en toch blijft het gros van de mensheid gedwongen dit systeem en de vervuiling in stand te houden. Verbeter de wereld en begin bij jezelf; leuke spreuk en wij doen ons best.
Dus houden we het voorlopig op dure tandpasta die smerig blijft smaken en kopen te mooie groenten en af en toe wat fruit zolang de moestuin nog niet voldoende opbrengst heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten