Ook hier komen die twee over de vloer.

Over twee weken is ons droge hout op. Vers hout brandt niet, ook niet in een hete kachel, dat smeult en rookt en geeft geen warmte. Dus zijn we meerdere keren per dag in ons hoofd bezig hoe we het rendement kunnen verhogen. Tochtgordijnen hangen al voor de deuren, de luiken zijn dicht op 1 raam na, want de katten willen ook in en uit kunnen lopen. Gaatjes in de muren zijn met cement gedicht en we bezuinigen op het in- en uitlopen. Als het droog is werken we zoveel mogelijk buiten en ook dat scheelt hout. Voor dit winterseizoen heeft Marc al een rond plaatje net voor de schoorsteen in de ketel gemonteerd om de vlammen niet direct in de schoorsteen te laten. Maar de enorme trek, een ketel die in een mum leeg is en een 60+er zegt al dat het ding hout vreet alsof het een hongerwolf is. Dus bomen we verder. Ik wil graag nog een half rond plaatje achterin zien met een luchtsleuf onderin en wat gaten erboven, zodat er een achterkamertje ontstaat waar geen vlammen kunnen komen. Dus knutselt marc gisteren een plaatje rond, uit een gevonden verkeersbord, plat staal lijkt ideaal. We testen deze nieuwe constructie, maar de kachel wordt niet warmer dan 40 graden zonder gaten. Ook gaat de kachel snel helemaal uit met de zwartgeblakerde blokken hout er nog in. Vandaag boort m'n lief er dus wat gaten in van een 1.5 tot 2 cm. Maar nog is de trek te gering en gaat de kachel snel uit zonder goede verbranding van het hout. Dus boort hij er weer een aantal bij en de derde test verloopt al een stuk beter, de temperatuur blijft hangen op 50 graden en het hout brandt goed door. Morgen gaat hij wat gaten met elkaar verbinden door de tussenruimte weg te slijpen. Deze modificatie zorgt voor een rendabeler gebruik van het hout en ons stookgedrag. Want 2 kub per week is niet leuk meer, als het eens een tijdje doorvriest.
Iemand nog meer ideëen om ons oude houtgestookte CV-systeem op te waarderen?? (dubbelglas en een klep in de schoorsteen van de schouw binnen ligt al in het verschiet zodra we daar de middelen voor hebben)
Eind van de middag lopen we samen nog even het stalpad af, Marc heeft weer twee bomen geveld en in mootjes gehakt, ik maak er maar moten van, zo groot hij ze altijd maakt! We bekijken de bomen op de helling tussen het pad en de moestuin. Er staan een flink aantal grote bomen, tamme kastanjes, die goed branden en veel warmte geven, maar ze doen dit al knetterend en het is eerder op als eik. En het moet hier drie jaartjes drogen. Maar in de toekomst hoeven we geen gebrek aan hout te hebben.

Ik krijg per email een afwijzing op mijn inschrijving tot autoentepreneur. Dit omdat hoveniersactiviteiten niet uitgevoerd mogen worden in deze bedrijfsvorm. Het valt niet in één van al die categoriën. Niet getreurd, ik vraag tijdens de kerstmarkt aan een kennis die tassen en bijpassende sieraden maakt, hoe de verkoop van zelfgemaakte non-food-artikelen dan wel heet en schrijf me nogmaals in. Het 'permis' om op de kerstmarkt te staan heb ik al binnen en was meer een formaliteit. Een volhouder kan ik zijn!

Ik begon deze ochtend vroeg met eens wat kippengaas karkassen te bekleden met de prachtige zachte platte naaldtakken en eind van de middag heb ik een guirlande af, 6 kransen en een 'modern' bouwsel. Ik heb oud hooi ontdekt in de stal dat ook decoratief is en een heel goede vulling voor het opvullen van holtes om de vormen stevigheid te geven. Ik werk flink door en heb het niet koud in de schuur, ondanks dat het halfe dak aan de noordkant weg is en afgedekt met zeil. Ik heb me flink vergist in de hoeveelheden, zeker als ik nog wat 'demo's' in drie winkels wil leggen, wat me is aangeboden. Die kans wil ik eigenlijk wel gebruiken, wat inhoud dat ik drie extra mooie representatieve stukken moet maken.
Ik denk ook steeds aan de donateurs van kerstversieringen die ik kreeg. Dames, bedankt!! Want zonder jullie aanvullingen had ik wel heel veel moeten investeren, wat nu een beetje lastig is zo in het begin.
Vorige week donderdag bestel ik via de webshop http://www.kralenenzoo.nl tientallen meters lint, breed en smaller, goud, zilver, rood en mosgroen, satijnen lint is hier bijna onvindbaar en duur. Op rollen van 25 meter heb ik nu relatief een koopje. Maar met smart wacht ik op de postbode. Vol verwachting klopt mijn hart, voor de linten! Als dit pakket bij een lokale distributeur terecht komt, zie ik de ouderwetse bui al hangen. Die kunnen niet met de vrachtwagen bij huis komen, dus sturen ze de pakketten altijd maar retour afzender. We hebben al tweemaal met ze gebeld om hen duidelijk te maken dat we recht hebben op bezorging, desnoods in het café of bij de marie, zodat we het daar op kunnen halen. Maar terugbellen.... ho maar.
Tijdens ons middagmaal wordt er op de deur geklopt met de zware klopper. We schrikken ons altijd rot van het geluid, omdat er zelden iemand staat als we binnen zitten....Maar geen doos met linten van de webshop. Helaas, die spanning blijft er nog even in.
Het was een witte piet met de naam Philippe, die ons een doos kwam bezorgen.... Geen lintjes van Kralen&Zoo, maar een heus pakket van Sinterklaas. Geweldig; chocolade Piet & Sint, letters van hetzelfde spul, 2 M-en, hoe kan het ook anders. 'This makes you...-kaarsjes' (zie post met zelfde naam), nog wat kerstversieringen voor de decoraties, een nieuw koplampje, die verslijten we hier door de hoge functionaliteit van die dingen, en een flinke zak strooigoed-pepernoten die te lekker zijn om ongeopend te laten. Marc schrijft gelijk een mooi gedichtje aan Sinterklaas en zet het op de mail. Zo lief dat die oude goede man aan ons denkt.
De kaart die Sint erbij deed is prachtig -zie afbeelding bovenaan deze post- en de tekst erop hartverwarmend.