zaterdag 18 december 2010
Marktdag
Het is krakend koud. Het laagje sneeuw, een 5 centimeter, is door de dooi van gisteren bevroren, het kraakt en knispert onder je voeten en op de ingelopen stukken is het oppassen geblazen.
Ik kleed me dik aan, twee dunne broeken, twee truien en goede schoenen met profiel.
Om alle grote dozen, kratten en de stellage naar de auto te dragen, moet ik wel een keer of 10 heen en weer en van de bovenschuur naar beneden over een bobbelig stenenpaadje waar met sneeuw weinig van te zien is.
In een uur deel ik alles zo in dat het echt allemaal past.
Eén tafelloper en een gereserveerde krans houd ik achter. Snel strijk ik nog twee enorme lakens en een satijnen kerstgroene doek die als tafelloper mooi zal staan. Verder gaat er een kratje extra's mee met spijkers, nijptang, hamer, verlengsnoertje, pen, facturenboekje, veiligheidsspelden, punaises, extra lampjes, spuitsneeuw, ijzerdraad & tangetje, plakband, je kent het wel. Om het standje wat op te leuken gaat er een geurbrandertje mee met 'Winternacht' van Chi, kleur-waxinelichtjes (ook met geur geloof ik) en wat grote dennenappels.
Nog even koken en tot rust komen, want ik stik van de zenuwen. Het enige dat er fout kan gaan is dat ik niets verkoop, dat zou een domper zijn. Verder kan ik me nog niets voorstellen bij een franse kerstmarkt. Maar ik voel me goed, het is schitterend winterweer, de wegen zijn goed te berijden en Marc helpt me enorm door de auto op tijd op de lader te zetten, want de accu hapert geregeld.
Bij aankomst kan de auto even voor de ingang van het pand die een tijdelijke uitbreiding krijgt met een tent. Het is lekker warm binnen en de merchants zijn allemaal druk in de weer met uitladen. Wij doen hetzelfde na het begroeten van wat bekenden. Ik sta tussen Chris & Emma in, een brits stel dat een jaar voor ons geemigreerd is en ook alles doet om rond te komen. Zij hebben een gallerie waar ze kunst verkopen van kunstenaars uit de buurt en wat zelf gemaakte spullen. Achter me staat Anaïs. Zij maakt de mooiste mode assecoires die ik ooit gezien heb. Van tassen, handschoenen sjaals, wat bijouterie en andere erg creatieve practische dingen. Verder staat er een honing-jongen, aardige man die ook een krans koopt voor op zijn deur. Een bloemen-mevrouw verkoopt een beetje hetzelfde als mij. Alleen erg klein en eenvoudig, voor de beurs van de locals. Ook alle andere standjes komen me bekend voor, en dat zorgt weer voor de 'ca-va'-verplichte groet. Warme wijn, wat fris of koffie met koek of cake is er te krijgen en mijn standje vlot snel.
Nu zie ik voor het eerst al mijn stukken op een mooie tafel uitgestald in plaats van her en der in dozen en tasjes in een rommelschuur met slecht licht.Net voor aanvang ben ik klaar en ik zie al veel ogen langs de stukken glijden. Mensen die me kennen kijken hun ogen uit en ik krijg gedurende de middag zo veel oh's en ah's, dat ik mijn angst niets te verkopen al weg voel glijden. Ik verkoop 5 stukken die me in één keer uit de gemaakte kosten halen. Dat doet me goed. Het zaaltje is smoorheet en benauwd, maar Marc is naar huis en ik kan niet zomaar weglopen voor een pannenkoek buiten met een hap frisse lucht. Gezellig is het wel. Alle verkopers geven wat weg voor de tombola, dus ook ik geef een alleraardigst kerststukje weg, een klassieker eigenlijk, met een kaars in het midden, dennengroen en rode besjes eromheen met wat glitters erop en een mooie lintje om het aardenbakje kersterig te maken.
Het voelt erg goed om er gewoon te zijn, mee te doen. Ik verkoop echt niet veel, maar dat vind ik eigenlijk niet eens zo jammer.Eigenlijk ben ik best een beetje trots, het ziet er zo mooi uit!
Om zeven uur is Marc daar opeens om te helpen inpakken. Op de valreep verkoop ik het grappige 'paysage', het landschapje met zijn sleetje en sneeuwpopjes. Tijdens het inpakken valt het boompje uit het hout en ik had het al warm. Door de grond kan ik gaan, want ik ken de klant. De man van de kettingzagenwinkel die altijd zo behulpzaam is. Ik kom hem overal tegen, ook in het fitness centrum. Of hij het boompje eruit heeft zien vallen weet ik niet, maar ik voelde me behoorlijk lullig. Zijn dochtertje heeft het uitgezocht. Het is wel een stuk dat meerdere jaren te gebruiken is omdat er geen vers groen in verwerkt zit. Dus meneer krijgt 8 euro korting. Of dit me helpt? Ik weet het niet.
Thuis moet ik eerst bijkomen, eten en het spanningszweet van me afdouchen.
Op naar dinsdag.....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Het ziet er allemaal prachtig uit Tien, ik ben blij dat het zo goed verlopen is!
BeantwoordenVerwijderenFijne kerstdagen meis!
Mooi gelukt Martine ! Je mag oprecht trots zijn op het resultaat. Succes a.s. dinsdag !!
BeantwoordenVerwijderen