Afgelopen jaren hebben wij geen traditionele kerst gevierd, met familie en vrienden rond een tafel vol met lekkernijen in een warm huis.
Afgelopen jaren waren 'in den vreemde', zonder familie en vrienden, zonder luxe gedekte tafels en extra drankjes en gefeest.
Kerstmis voor ons is een feest geworden dat niet meer past in onze belevingswereld, ook omdat we in een andere realiteit leven waarbij we veel mensen ontmoeten die geen Kerstmis kunnen vieren zoals we dat gewend zijn.
Het al millennia oude Midwinterfeest daarintegen spreekt ons meer aan, maar om dat te vieren heb je ook voorraden en extra's nodig, vrienden, buren en familie. Ook zo'n feest dat een paar weken duurt zit er niet in dit jaar bij gebrek aan de basisvoorwaarden; voorraden, buren, familie en vrienden.
Omdat we het vaak koud hebben, alleen zijn samen, gaan onze gedachten uit naar zoveel andere mensen die ook wel zouden willen, maar niet kunnen.
Vandaag en dit verdere weekend denk ik aan al diegene die; het zonder verwarming moeten stellen, of zonder warm water, of zonder familie of geliefde, aan hen die van iemand afscheid hebben moeten nemen afgelopen jaar, aan hen die ziek zijn of in een uitzichtloze situatie verkeren, aan mensen die op de rand van een dakloos bestaan leven, aan hen die chronisch lijden, Kerst of geen Kerstmis. Aan hen gaan mijn gedachten uit en noem hen hier bij name;
Afgelopen jaren waren 'in den vreemde', zonder familie en vrienden, zonder luxe gedekte tafels en extra drankjes en gefeest.
Kerstmis voor ons is een feest geworden dat niet meer past in onze belevingswereld, ook omdat we in een andere realiteit leven waarbij we veel mensen ontmoeten die geen Kerstmis kunnen vieren zoals we dat gewend zijn.
Het al millennia oude Midwinterfeest daarintegen spreekt ons meer aan, maar om dat te vieren heb je ook voorraden en extra's nodig, vrienden, buren en familie. Ook zo'n feest dat een paar weken duurt zit er niet in dit jaar bij gebrek aan de basisvoorwaarden; voorraden, buren, familie en vrienden.
Omdat we het vaak koud hebben, alleen zijn samen, gaan onze gedachten uit naar zoveel andere mensen die ook wel zouden willen, maar niet kunnen.
Vandaag en dit verdere weekend denk ik aan al diegene die; het zonder verwarming moeten stellen, of zonder warm water, of zonder familie of geliefde, aan hen die van iemand afscheid hebben moeten nemen afgelopen jaar, aan hen die ziek zijn of in een uitzichtloze situatie verkeren, aan mensen die op de rand van een dakloos bestaan leven, aan hen die chronisch lijden, Kerst of geen Kerstmis. Aan hen gaan mijn gedachten uit en noem hen hier bij name;
Sandra, Patricia, Rock, Mark, Diana, Peter, Ans, Edith, Harry, Roland, Sébastien, Bitsy, Hero, Alfred, Anneke, Cees, Chris, Paul, Wil, Claudette, Destany, Wilma, Niki, Marianne, Opa, Michaël, Renée, Conchita, Marry, Marco, Jeri, Hope, Max, Daniël, Suzan, Pierre, Dominique, Daniëlle, Marieke, John, Vera, Chantal en alle anderen die ik niet bij name ken.
Slik....je raakt de kern.
BeantwoordenVerwijderenOm tot je eigen kern te raken,je wezenlijk zelf,heb je soms goede en soms slechte ervaringen nodig,maar alles is zoals het is,en het is goed zoals het is,ook al begrijpen wij mensen dat soms niet.
BeantwoordenVerwijderenEn zo is het.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Anoniem.
Dag Martine,
BeantwoordenVerwijderenIk ben nu terug achter mijn PC in NL, en heb nu pas de mogelijkheid jouw blog te lezen. In La Douce was de snelheid gereduceerd tot bijna niets en het lukte mij amper mijn eigen blog te onderhouden.
Ik wens je en jouw geliefde warmte en geluk en gezondheid in 2011!
Dank je Herman, ja we weten hoe het is; bijna geen snelheid hebben.....
BeantwoordenVerwijderen