Ja een zondag noemen ze het dan. Wat nou Zon-Dag, wel dag, geen zon.
Ik had gehoopt op een droge dag zodat ik bij P&W kan gaan maaien, maar niets hoor...
We rollen om 10 uur ons bed uit, heeeeeeerlijk. En zo maak ik me klaar om 's middags te gaan maaien. Het is al weken geen hele dag droog geweest en dus moet ik het steeds uitstellen. Het gras zal sky-high staan, maar nat gras maaien dat wat aan de hoge kant is zie ik niet zitten.
Ik draai wel vast warm in de moestuin en maak de watergeulen van bamboe vrij van maaisel. Marc hakt het 2e aardappelveld netjes glad en ik herstel de trapjes met de hak.
Terwijl ik sta te koken begint het weer lekker te plenzen buiten, mmmmmmm :-(
Wijntje en haardvuur dan maar.....
We verheugen ons nu wel op zonneschijn en warmte. De boontjes bedanken voor de groei-eer bij deze lage temperaturen, de paprika-plantjes doen niets. Die staan letterlijk te vegeteren en zo zijn er meer groenten die het wel best vinden.
Zuid-Frankrijk half mei is als Nederland ergens medio maart dit jaar. Het kan verkeren... Dus niemand hoeft jaloers te zijn op dit stekje... Gewoon Hollands rot-weer zogezegd.
Tien zou Tien niet zijn als ze na de maaltijd de rest van de dag toch nog laat opklaren door zich niet uit het veld te laten slaan bij die ene bui.
In een nieuwe werkbroek (een oude legerbroek van Marc waar ik nog in pas!!!!! wauw en dat met 36 jaar) en m'n vertrouwde legerpet op vertrek ik naar Raygasse om te maaien. Castel mag mee, heeft zij ook een uitje. Lekker rennen door de velden, rollen in de koeievlaaien en het gemaaide gras en snuffelen op zoek naar konijntjes.
Het is niet sky-high, maar wel nodig. Dus met plezier ga ik aan de slag. De maaier heeft gelukkig 4 versnellingen en het gras is net droog gewaaid, dus het valt alles mee. Onderwijl kijk ik naar de luchten boven het Cantal-gebergte! Wat een prachtgezicht is dat toch. De bergen zijn nog wit bevlekt met sneeuw en daarboven alle tinten bewolking van heel donker grijs tot oranjeachtig door de zon die hier en daar door de bewolking piekt. Spierwitte randjes op compacte wolken met weer de donkere vlekkerige randen omzomen de muisgrijze wattige partijen. Adembenemend en steeds anders als ik mijn blik in de verte richt.
Na het maaien heb ik enorme dorst en spot een wit biertje in hun koelkast in de schuur... Zal ik het doen? Mijn behoefte aan vocht wint het, maar hoe krijg ik zo'n flesje open zonder opener.... Ik probeer het kroontje op de rand van de stellingkast eraf te tikken, zo dorstig als ik ben. Geen succes, wel een zeer hand. Ik blijf om me heen kijken, maar niets dat op een opener lijkt. Uiteindelijk mag de snoeischaar het doen. pfffff Dorst gelest.
Drie en een half uur later ben ik weer thuis met een hongerige hond en Marc komt met z'n koplampje op uit de wijnkelder gekropen omdat hij iets hoorde, moi!
Hij heeft weer geprobeerd de nog lekkende leiding bij de boiler te solderen. Nu met goede materialen en eindelijk blijkt het lekbakje overbodig geworden.
Wat een volle dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten