Poolish

De dag begint als alle anderen. Ik werk aan een nieuwe tutorial terwijl ik wakker word met een lekkere bak koffie. Het is vandaag een perfecte dag voor het inzaaien van snijbonen. De eerste keer dat ik ze zaaide dit jaar is het te lang koud gebleven. Eén zielige snijboon-spruit wil wel of misschien toch niet de hoogte in. Zoals zoveel meer plantjes hebben ze te lijden gehad door de koud die tot in mei aanhield.
Ik oogst radijsjes, 1 bloemkooltje en wat prei, zaai de bonen in en probeer nog wat wortels en knolselderij te laten groeien. De aarde bemesten we met as uit de kachel.
We moeten ook nog even wat timmerhout en een balk gaan halen uit het huis dat we schoon moeten maken en zijn zodoende pas om half 1 thuis. (weer een volle auto natuurlijk) Snel koken, want ik heb een afspraak bij de kapper.
Dit keer zoek ik op internet een kapsel uit, ik kan het echt nog niet precies uitleggen in het frans en mijn haartype zien ze hier zelden. De kapster blijft ook vragen of mijn haarkleur natuurlijk is of niet. (mmm natural blond)
Superblij omdat ik weer een frisse korte coup heb, ga ik naar buiten. Heerlijk voelt het vandaag om een franse inwoonster te zijn. Ze vindt het erg fijn dat ik een kapsel heb uitgeprint, zo weet ze zeker dat het goed geknipt wordt en ik tevreden nog eens terug kom. (Kwa kappers ben ik heel honkvast. Eenmaal een fijne kapper gevonden, heb ik er een flinke rit voor over. Nu hier vind ik de kapper in onze gemeente goed genoeg en ben ik blij weer wat in het dorp te hebben, waar ik regelmatig naar terug kan.)
Daarna loop ik naar de mini-super voor verse gist, maar dat verkopen ze niet. Op naar het stadje 15 minuten rijden verderop.
De bakkersvrouw weet alleen dat het dinsdag weer bezorgd wordt. Haar man doet het bakken, zij verkoopt alleen maar. Misschien in de Spar??
Na alle koelvakken te hebben gezien, valt mijn oog op een bakje met nog 11 pakjes... Dat zou voor 44 broden genoeg moeten zijn.
Nu heb ik goed opgelet bij het fouaces bakken begin deze maand en daar doen ze het ook weer anders. Ze maken daar voordeeg. Dat laten ze een nacht rijzen. Op de bakdag zelf gaat de laatste 20% van het gist er pas bij, de andere helft van het meel en het zout en eventueel wat olie.
Vlak na de lunch hebben we bij de broodoven staan dubben. Hoe maken we een tochtvrije warme ruimte daar??? We besluiten van het balkonnetje voor de bovenkamer van de broodoven een tent te maken. Daar kan het zo warm in worden en het is tochtvrij...
Ik ga na het kopen van het gist door naar het kasteeldorpje. De vrouw van de officieuse burgermeester weet vast de verhoudingen wel. Ik maak een praatje met haar man, zij is aan het buurten bij de dorpsoudste.
Ik word weer begroet met gelach en vriendelijkheid. Ik informeer nog naar het succes van de slakkenrace en ik krijg bevestigd dat het heel prima liep voor de eerste keer en vooral op zo'n verregend feest.
Daarna moet ik toch echt met mijn vraag komen en dus probeer ik het uit te leggen. Ik krijg bijval en tegenargumenten. Twee keer rijzen, één keer rijzen. Wel tochtvrij en ook weer gewoon buiten in de zon en wind... Ow jeee.
Dus met al die informatie die ik van hen heb, eigen ervaring hier, boeken, internet, ik weet het niet meer.
Marc gaat googlen en vindt zowaar 2 sites waar ze wat zinnigs te melden hebben over het traditioneel brood bakken in het groot.
Voordeeg en Poolish zijn een beetje hetzelfde.
Het is begin vorige eeuw over komen waaien vanuit Polen naar Frankrijk.
Poolish werkt zo;
Men neme 80% gist, 50% meel en 100% water. Wat suiker om het gistingsproces op gang te helpen. Dit brouwsel laat je een nacht rijzen. De dag erop doe je de rest van de gist en het meel erbij, zout en wat olie. Daar kneed je broden van die je nog even laat rijzen op een warme plek. Bakken en klaar. Dit houdt voor ons in dat we een bak moeten vinden die genoeg inhoud heeft om 15 kilo bestandelen zich te laten verdubbelen. De grote gele plastic cement-bak dan maar.
Na de avondboterham maken we de bak met kokend water en soda schoon. Marc heeft een verfmenger op een boormachine gezet en legt de spullen klaar. Ik los de gist op in suiker en water en hij mixt het 10 minuutjes heel goed...Het is een prachtgezicht... De rijs-tent staat. Poolish is klaar en staat bij de schouw komende 12 uur. We hebben enorm veel gedaan vandaag en zijn erg benieuwd of de Poolish rijzen wil.