Het is prachtig weer met een aangenaam zonnetje en frisse bries.
Er is teveel te doen om ons te concentreren op 1 grote klus, dus doen we waar we zin in hebben. Marc voegt verder en het achter terras vordert gestaag. Nog 1 of 2 betonmixers met voegsel en dan kan de tonnelle terug om daar in de schaduw weer te kunnen vertoeven zonder in de kattenpoep-lucht te zitten en weg te zakken met de stoelpoten in muizenholletjes. We hebben een grote huismuis die al heel de dag rondjes in huis loopt, de katten hebben geen zin om er wat mee te doen. Dat komt vanavond wel weer.
M ontdekt de oorzaak van de rottende stank die kater Shadow verspreidt. Nu ja ontdekt, ze weet het gewoon. Hij blijkt een slachttand te hebben, zijn laatste, die ontstoken is. Hij zit ook los en hangt weer wat millimeters verder uit zijn bek. Dus Marc trekt hem met mijn hulp eruit. Shadow geeft geen krimp, alleen staat hij vertwijfeld bij de bakjes met brokken. Hij wil wel gelijk flink gaan bunkeren, maar ze hebben anti-teken-knoflook-poeder door z'n eten gestrooit. We houden hem in de gaten, anders krijgt hij geweekte brok.
We rommelen wat aan, zaaien bloemen in, maken van oud hooi een echt aardbei-bedje wat er heel lief uitziet en zo dat de aardbeien niet op de grond steunen of verdwijnen tussen het onkruid.
We kletsen veel, M ziet ons terug na een klein jaar en we zijn alle drie gegroeid, veranderd, rijker en wijzer geworden.
Deze ochtend krijgt ons spul ook een groep bezoekers. Vogelaars van de organisatie van de Aveyron. De grote Wouw woont hier en het is een vogelreservaat waar we middenin wonen. vrij uniek aan deze gorges is dus dat de Wouwen hier ieder jaar nestelen en het bospad staat vol met de grootste camera's. Ik ga een praatje maken en Castel speelt ondertussen met de hond van één van de vogelaars.
Het is ook weer teken-tijd. Dus trekken we bij ieder huisdier dat onder onze handen komt de teken er weer uit. Het is flink dit voorjaar, zo'n 4 tot 6 per dier per dag!!
Het is maar goed dat we hen zo graag knuffelen en dat ze dit heel graag willen.
De sfeer is top, rustig, open en relaxed. Wel wat anders als de eerste keer dat M hier was. Wij wisten niet wat ons te wachten stond en vica versa.
Marc stoort zich altijd aan lichte tafelkleden. Te fel als de zon erop schijnt. Ik weet van Stinkende Gouwe, een lentebloeiend onkruidje, dat het knalgele sappen heeft dat heel lastig van je handen en kleding gaat.
Dus ik oogst een paar bossen, snij deze in stukjes en doe ze samen met een licht kleed in een pan.
Een tafelkleed-verftest. Ik maak ook foto's van andere improvisatie's als de zandzeef en de handhei.
We rommelen dus gewoon lekker door met z'n drieëen en genieten van de bloemen, de zon en de vlinders die al in grote getale rondom ons vliegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten